Spis treści
- 1 Restrukturyzacja firmy
- 2 Postępowanie restrukturyzacyjne
- 2.1 Postępowanie restrukturyzacyjne — sądowe oraz pozasądowe
- 2.2 Restrukturyzacja firmy a sądowe postępowania restrukturyzacyjne
- 2.3 Sądowe postępowania restrukturyzacyjne — podobieństwa i różnice
- 2.4 Postępowanie o zatwierdzenie układu
- 2.5 Przyspieszone postępowanie układowe
- 2.6 Postępowanie układowe
- 2.7 Postępowanie sanacyjne
- 2.8 Restrukturyzacja firmy a zdolność restrukturyzacyjna
- 2.9 Postępowanie restrukturyzacyjne — podsumowanie
- 3 Postępowanie sanacyjne
- 3.1 Cel postępowania sanacyjnego
- 3.2 Restrukturyzacja firmy a działania sanacyjne
- 3.3 Zalety postępowania sanacyjnego
- 3.4 W jaki sposób rozpocząć postępowanie sanacyjne?
- 3.5 Restrukturyzacja firmy a wniosek o otwarcie postępowania sanacyjnego
- 3.6 Koszt wniesienia wniosku o otwarcie postępowania sanacyjnego
- 3.7 Kiedy wnieść uproszczony wniosek o otwarcie postępowania sanacyjnego?
- 3.8 Skutki otwarcia postępowania sanacyjnego dla postępowań egzekucyjnych
- 3.9 Restrukturyzacja firmy a przebieg postępowania sanacyjnego
- 3.10 Postępowanie sanacyjne — podsumowanie
- 4 Zwolnienia grupowe
- 4.1 Restrukturyzacja firmy a zwolnienia grupowe
- 4.2 Z jakich przyczyn zwolnienia grupowe mogą być przeprowadzane?
- 4.3 W jakiej formie zwolnienia grupowe są dokonywane?
- 4.4 Jaka jest minimalna liczba pracowników objętych zwolnieniami grupowymi?
- 4.5 Restrukturyzacja firmy — procedura zwolnień grupowych
- 4.6 Jaka odprawa przysługuje pracownikom przy zwolnieniach grupowych?
- 4.7 Zwolnienia grupowe — podsumowanie
- 5 Postępowanie upadłościowe
- 6 Restrukturyzacja firmy — podsumowanie
Kancelaria Prawna Radkiewicz Adwokaci i Radcowie Prawni w ramach specjalizacji — obsługa prawna firm — świadczy usługi w zakresie restrukturyzacji firm m.in. z Warszawy i Łodzi. W naszym działaniu bazujemy na przepisach zawartych m.in. w ustawach Prawo restrukturyzacyjne i Prawo upadłościowe. Poniżej przedstawimy niektóre możliwości, z których firmy mogą skorzystać przeprowadzając restrukturyzację firmy oraz opiszemy postępowanie o zatwierdzenie układu, układowe, przyspieszone układowe oraz sanacyjne.
Restrukturyzacja firmy
W rozwoju firmy zdarzają się niekiedy sytuacje wymagające wprowadzenia planu naprawczego i zdefiniowania na nowo swoich celów biznesowych. W szczególności dotyczy to stanu niewypłacalności i formalnie wszczętego postępowania restrukturyzacyjnego. Restrukturyzacja firmy wymaga przygotowania specjalnego planu, który powinien zawierać elementy szczegółowo określone w zapisach ustawy Prawo restrukturyzacyjne. Po otwarciu postępowania nad jego przebiegiem powinni również czuwać wykwalifikowani specjaliści.
Firma mająca problemy finansowe może przeprowadzić swoją restrukturyzację zarówno na drodze pozasądowej, jak i sądowej (restrukturyzacja przedsiębiorstwa). Pozasądowa restrukturyzacja firmy może polegać zarówno na dokonaniu przekształceń podmiotowych, łączeniu oraz podziale firmy, zmianie formy prawnej prowadzonej działalności, jak również renegocjowaniu uprzednio zawartych umów. Niekiedy warto też skorzystać z postępowania o zatwierdzenie układu, które charakteryzuje się minimalnym udziałem sądu w toku postępowania. Wachlarz możliwych do podjęcia przez firmę działań w ramach postępowania restrukturyzacyjnego jest bardzo szeroki. W szczególności pomocne może okazać się sądowe postępowanie sanacyjne. W jego trakcie sąd bierze aktywny udział w procesie (inaczej niż w przypadku spraw o zatwierdzenie układu).
Prawo restrukturyzacyjne zezwala przedsiębiorcom na zawieranie porozumień z wierzycielami dotyczących m.in. zmniejszenia wysokości zobowiązania, spłaty zobowiązania w ratach, bądź odroczenia terminu płatności świadczenia. Przedsiębiorca przeprowadzając restrukturyzację może również zaproponować swoim wierzycielom bardziej skomplikowane rozwiązania dotyczące na przykład zabezpieczenia wierzytelności czy konwersji wierzytelności na udziały bądź akcje. Przedsiębiorcy niewypłacalni lub zagrożeni niewypłacalnością mogą skorzystać również z innych sądowych postępowań restrukturyzacyjnych takich jak: przyspieszone postępowanie układowe, „zwykłe” postępowanie układowe oraz postępowanie sanacyjne.
Otwarcie postępowania restrukturyzacyjnego powinno nastąpić odpowiednio wcześnie, tak aby podejmując wszelkie dozwolone prawem działania uchronić firmę przed upadłością (postępowanie upadłościowe). Tytułem przykładu przyspieszone postępowanie układowe pozwala dłużnikowi na uniknięcie ogłoszenia upadłości dzięki zawartemu porozumieniu z wierzycielami. Otwarcie postępowania i przeprowadzenie restrukturyzacji bez profesjonalnego wsparcia skutkujące podjęciem przez przedsiębiorcę błędnych decyzji, może być dla firmy bardzo kosztowne. Dlatego tak ważne jest skorzystanie z profesjonalnej pomocy radcy prawnego posiadającego doświadczenie z zakresu postępowań restrukturyzacyjnych, który będzie w stanie służyć pomocą w celu ratowania firmy, aby uniknąć ogłoszenia upadłości firmy. Fachowe wsparcie doradcy restrukturyzacyjnego sprawi, że przyspieszone postępowanie układowe przebiegnie sprawnie i znacznie zwiększy szanse na osiągnięcie oczekiwanych przez klienta rezultatów.
Trzeba mieć świadomość, że przyspieszone postępowanie układowe trwa znacznie krócej niż „zwykłe” postępowanie układowe. Jest to m.in. spowodowane koniecznością rozpoznania sprzeciwów co do umieszczenia wierzytelności w spisie wierzytelności.
Restrukturyzacja firmy a wykonywanie umów
Jedną z naczelnych zasad prawa cywilnego jest zasada mówiąca o tym, iż umów należy dotrzymywać. Niemniej jednak nie zawsze będzie to możliwe. Firma, która stanęła przed koniecznością dokonania restrukturyzacji powinna rozważyć renegocjowanie niekorzystnych dla niej umów. W przypadku gdy negocjacje nie przyniosą oczekiwanych efektów, firma poddana restrukturyzacji powinna rozważyć wystąpienie na drogę sądową, aby doprowadzić do zmiany bądź rozwiązania takich umów. Celem uniknięcia bowiem negatywnych skutków wystąpienia zdarzenia nadzwyczajnego, niemożliwego do zapobieżenia i wywołanego przyczyną zewnętrzną, mającego znaczenie dla wykonania umowy, kontrahenci często umieszczają w umowach klauzule dotyczące tzw. siły wyższej, aby wyłączyć odpowiedzialność kontraktową. Warto wskazać, iż to, czy dane zdarzenie, np. wybuch epidemii, będzie można zakwalifikować jako „siłę wyższą”, zależeć będzie od konkretnych postanowień zawartych w umowie.
Należy jednak pamiętać, iż nawet jeżeli przedsiębiorcy nie przewidzieli w umowie postanowień dotyczących siły wyższej, polskie prawo przyznaje sądowi uprawnienie zarówno do zmiany wysokości świadczenia oraz sposobu wykonania zobowiązania, jak również do rozwiązania umowy (klauzula rebus sic stantibus). Sąd może skorzystać z powyższego uprawnienia w sytuacji, w której:
- wystąpiła nadzwyczajna zmiana stosunków oraz
- spełnienie świadczenia byłoby nadmierne utrudnione bądź groziło nadmierną stratą dla jednej ze stron, czego strony zawierając umowę nie przewidziały.
O tym czy w danym przypadku będziemy mieli do czynienia z nadzwyczajną zmianą stosunków decydować będą okoliczności konkretnej sprawy. Jak widać restrukturyzacja firmy może polegać również na sięgnięciu po możliwości jakie daje prawo cywilne celem doprowadzenia do zmiany bądź rozwiązania umów, które wskutek nadzwyczajnych okoliczności stały się dla jednej ze stron umowy bardzo niekorzystne.
Sądowe postępowania restrukturyzacyjne
Prawo restrukturyzacyjne przewiduje określone postępowania, w ramach których firma niewypłacalna lub zagrożona niewypłacalnością, może podjąć konkretne działania restrukturyzacyjne. W tym celu firma, która jest niewypłacalna bądź zagrożona niewypłacalnością może złożyć w sądzie wniosek. Wówczas zostaje wszczęte postępowanie restrukturyzacyjne.
Restrukturyzacja firmy przebiega według ściśle określonych zasad. Polski ustawodawca przewidział cztery procedury, w ramach których może zostać przeprowadzone postępowanie restrukturyzacyjne, a mianowicie:
- postępowanie o zatwierdzenie układu pomiędzy przedsiębiorcą a jego wierzycielami;
- przyspieszone postępowanie układowe;
- postępowanie układowe oraz
- postępowanie sanacyjne.
Nasz doradca restrukturyzacyjny udziela klientom niezbędnego wsparcia na każdym etapie postępowania restrukturyzacyjnego.
Restrukturyzacja przedsiębiorstwa nie musi oznaczać od razu znacznej redukcji etatów. Niemniej jednak w przypadku spadku popytu na oferowane przez firmy produkty czy usługi, często nieuniknionym rozwiązaniem będą zwolnienia grupowe celem redukcji kosztów, w tym kosztów pracowniczych.
Istotne jest, aby podjęcie działań naprawczych przez przedsiębiorcę zostało zainicjowane w odpowiednim czasie. Trzeba też przygotować odpowiedni plan restrukturyzacyjny. Należy mieć bowiem na uwadze, iż restrukturyzacja firmy ma na celu poprawienie jej sytuacji finansowej. Niepodjęcie działań w odpowiednim czasie może doprowadzić do niewypłacalności firmy oraz konieczności ogłoszenia upadłości. Warto wskazać, iż korzystając z usług naszej Kancelarii proces postępowania restrukturyzacyjnego przebiegnie szybko, sprawnie i z zachowaniem obowiązujących procedur.
Należy być świadomym, iż złożenie wniosku w postępowaniu restrukturyzacyjnym nie zwalnia z obowiązku zgłoszenia upadłości. Wniosek o ogłoszenie upadłości przedsiębiorca ma obowiązek złożyć w sądzie w terminie 30 dni od dnia, w którym stał się niewypłacalny. Warto wskazać, iż przedsiębiorca może się uwolnić od odpowiedzialności za niezłożenie wniosku o ogłoszenie upadłości w terminie, jeśli udowodni, że w powyższym terminie został zatwierdzony układ w postępowaniu o zatwierdzenie układu bądź nastąpiło otwarcie postępowania restrukturyzacyjnego. Wniosek o ogłoszenie upadłości dłużnik składa samodzielnie, ma do tego prawo również każdy z jego wierzycieli osobistych. W przypadku wierzytelności spornych często dochodzi jednak do oddalenia wspomnianego wniosku.
Restrukturyzacja firmy a obowiązki podatkowe
Każdy przedsiębiorca musi pamiętać również o tym, że czas kryzysu nie zwalnia go od konieczności spełnienia przez niego zobowiązań publicznoprawnych, w tym uiszczenia podatków. Restrukturyzacja firmy także nie stanowi przesłanki do zaniechania wypełniania obowiązków nałożonych przez prawo. Niemniej jednak, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika organ podatkowy może skorzystać z uprawnień przewidzianych przepisami prawa, takich jak:
- odroczenie terminu płatności podatku;
- rozłożenie zapłaty podatku na raty;
- odroczenie terminu płatności zaległości podatkowej;
- rozłożenie na raty zaległości podatkowej;
- umorzenie w całości lub części zobowiązania podatkowego (tj. zaległości podatkowej, odsetek za zwłokę bądź opłaty prolongacyjnej).
Organ podatkowy może przyznać ulgi podatkowe wyłącznie na wniosek podatnika. Należy pamiętać, że wniosek ten powinien zostać złożony w prawidłowej formie oraz wskazywać przyczynę uzasadniającą przyznanie firmie ulgi podatkowej. Właściwe uzasadnienie wniosku jest istotne, gdyż organy podatkowe działają w takich sprawach w oparciu o uznanie, a co za tym idzie, przedsiębiorca musi przekonać urząd skarbowy, iż wniosek o przyznanie ulg podatkowych zasługuje na uwzględnienie. Celem zwiększenia prawdopodobieństwa uzyskania ulgi podatkowej, rekomendujemy skorzystanie z pomocy prawnika, mającego wiedzę i doświadczenie w uzyskiwaniu ulg w spłacie zobowiązań podatkowych.
Restrukturyzacja firmy a składki zus
W uzasadnionych przypadkach przedsiębiorcy mogą liczyć również na następujące ulgi związane z koniecznością opłacania do ZUS‑u składek z tytułu ubezpieczeń społecznych:
- odroczenie płatności składek ZUS;
- rozłożenie spłaty powstałego wcześniej zadłużenia na raty, a nawet
- umorzenie składek ZUS.
Powyższe ulgi dla firm mogą być przyznane po spełnieniu określonych przepisami prawa warunków. Tytułem przykładu dla uzyskania umorzenia należności należy wykazać przed organem, że istnieje całkowita nieściągalność należności, bądź że na przykład firma znajduje się w trudnej sytuacji finansowej. Należy także pamiętać, aby wniosek został wniesiony w odpowiednim czasie (np. w zakresie odroczenia płatności nie później niż w dniu jej wymagalności). Niewątpliwie warto skorzystać z usług kancelarii prawnej, która w sposób profesjonalny zapewni pomoc firmie w ubieganiu się m.in. o umorzenie składek ZUS.
Restrukturyzacja firmy — Warszawa
Kancelaria Prawna Radkiewicz Adwokaci i Radcowie Prawni oferuje szeroki zakres pomocy prawnej m.in. na terenie Warszawy i okolic. Siedziba Kancelarii Prawnej znajduje się w Warszawie przy ul. Wierzbowej 9/11. Dane kontaktowe: tel. 22 489 52 65 oraz 801 50 10 50. Nasz zespół tworzą prawnicy, specjalizujący się m.in. w dziedzinie prawa upadłościowego i restrukturyzacji firm. Nasz doradca restrukturyzacyjny udziela kompleksowego wsparcia i doradztwa przedsiębiorstwom, które są zagrożone upadłością.
Doradca restrukturyzacyjny — Łódź
Kancelaria Prawna Radkiewicz Adwokaci i Radcowie Prawni świadczy usługi prawne nie tylko na terenie Łodzi i całego województwa łódzkiego. Nasza kompleksowa wiedza pozwala nam na udzielanie pomocy prawnej m.in. w zakresie restrukturyzacji firm. Wspieramy przedsiębiorstwa w podejmowaniu odpowiednich działań w reakcji na problemy ekonomiczne, których celem jest uchronienie firm przed upadłością.
Postępowanie restrukturyzacyjne
Postępowanie restrukturyzacyjne to postępowanie, które zastąpiło wcześniej występujące w polskim prawie postępowanie naprawcze. Wprowadziło ono nowe zasady oraz tryby postępowań mających na celu utrzymanie firmy na rynku, pomimo występowania w niej problemów finansowych i utrudnień w regulowaniu bieżących zobowiązań. Poniżej wyjaśnimy, jak sądowe postępowanie restrukturyzacyjne może być w firmie przeprowadzone.
Postępowanie restrukturyzacyjne — sądowe oraz pozasądowe
Na wstępie wartym wskazania jest, iż postępowanie restrukturyzacyjne może być prowadzone zarówno na drodze sądowej (tzw. sądowe postępowanie restrukturyzacyjne) oraz na drodze pozasądowej. Droga pozasądowa daje możliwość podjęcia próby zmniejszenia zobowiązań firmy bez formalnego otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego. Katalog czynności, jakie w ramach takiego postępowania firma może podejmować jest otwarty – mogą to być zarówno negocjacje prowadzone z kontrahentami, przekształcenia wewnętrzne w firmie, czy próby zmniejszenia swych zobowiązań publicznoprawnych, tj. podatków oraz składek ZUS.
Restrukturyzacja firmy a sądowe postępowania restrukturyzacyjne
Sądowe postępowanie restrukturyzacyjne może zostać przez firmę otworzone, jeżeli występuje przesłanka niewypłacalności firmy bądź zagrożenie takiej niewypłacalności. Obecnie polskie przepisy przewidują cztery postępowania restrukturyzacyjne, a mianowicie:
- o zatwierdzenie układu;
- przyspieszone postępowanie układowe;
- układowe oraz
- sanacyjne.
Sądowe postępowania restrukturyzacyjne — podobieństwa i różnice
Wszystkie cztery postępowania restrukturyzacyjne charakteryzują się tym, iż zmierzają do zawarcia układu pomiędzy przedsiębiorcą a jego wierzycielami. Wśród podobieństw ww. postępowań można wymienić również m.in.: ograniczenia w zarządzie majątkiem firmy oraz zapewnienie firmie ochrony przed wierzycielami. W każdym postępowaniu dochodzi również do sporządzenia spisu wierzytelności, głosowania nad układem przez zgromadzenie wierzycieli, a w razie przyjęcia układu przez wierzycieli do wydania postanowienia przez sąd o zatwierdzeniu układu, odmowie zatwierdzenia układu albo o umorzeniu postępowania. Z kolei wśród różnic między ww. postępowaniami można wymienić m.in. sposób zarządzania majątkiem firmy i jego kontroli oraz stopień, w jakim majątek firmy będzie podlegał restrukturyzacji. Wskazane jest, aby wybór procedury, w ramach której będzie przeprowadzana restrukturyzacja dokonywany był w oparciu o analizę potrzeb przedsiębiorcy i jego sytuacji finansowej.
Postępowanie o zatwierdzenie układu
Postępowanie restrukturyzacyjne o zatwierdzenie układu charakteryzuje się tym, że zawarcie układu pomiędzy firmą a jej wierzycielami następuje bez udziału sądu. Sąd ma za zadanie jedynie zatwierdzić układ, jaki został ustalony między stronami. Niemniej jednak, aby móc skorzystać z tego postępowania, wysokość wierzytelności spornych nie może przekraczać 15 % całej sumy wierzytelności. Warto pamiętać o tym, że postępowanie o zatwierdzenie układu jest najszybszym i najprostszym z czterech postępowań przewidzianych w prawie restrukturyzacyjnym. Układ powinien zostać wniesiony do sądu celem jego zatwierdzenia w odpowiednim czasie, gdyż głos oddany przez wierzyciela jest ważny jedynie w okresie do 3 miesięcy od jego oddania. Jeżeli w tym terminie nie wpłynie wniosek do sądu, głos taki staje się nieważny, co skutkować może odmową zatwierdzenia układu, który nie posiada odpowiedniej ilości głosów ważnie oddanych. Sąd wydaje postanowienie o zatwierdzenie układu w terminie 2 tygodni od dnia wniesienia wniosku o jego zatwierdzenie.
Przyspieszone postępowanie układowe
Przyspieszone postępowanie układowe jest to postępowanie restrukturyzacyjne prowadzone w uproszczonym trybie. Nie każda firma będzie jednak mogła skorzystać z takiego uproszczonego trybu. Podobnie, jak w postępowaniu o zatwierdzeniu układu, przepisy przewidują istnienie dodatkowego wymogu w postaci nieprzekraczania przez sporne wierzytelności 15 % sumy wierzytelności. W przyspieszonym postępowaniu układowym nie sporządza się spisu inwentarza. Plan restrukturyzacji, spis wierzytelności oraz spis wierzytelności spornych składany jest do sądu w terminie 2 tygodni od dnia otwarcia postępowania.
Postępowanie układowe
Postępowanie układowe jest to postępowanie restrukturyzacyjne, które jest prowadzone, gdy wierzytelności sporne przekraczają 15 % wszystkich wierzytelności. Postanowienie o otwarciu postępowania wydawane jest w terminie 2 tygodni, chyba że sąd dojdzie do wniosku, iż konieczne jest przeprowadzenie rozprawy – wtedy termin ten zostaje przedłużony do 6 tygodni od dnia wniesienia wniosku. W terminie 30 dni od dnia otwarcia postępowania sporządzany jest spis inwentarza, tj. masy układowej, plan restrukturyzacyjny oraz spis wierzytelności.

Postępowanie sanacyjne
Ostatnim z postępowań restrukturyzacyjnych jest postępowanie sanacyjne. Jest to postępowanie najdalej idące ze wszystkich czterech postępowań pod względem ochrony firmy przez egzekucją. W jego ramach mogą być prowadzone wszelkie działania naprawcze, mające na celu poprawę sytuacji firmy.
Restrukturyzacja firmy a zdolność restrukturyzacyjna
Należy również wspomnieć, iż nie każdy podmiot działający na rynku posiada zdolność restrukturyzacyjną, tj. może skorzystać z postępowań naprawczych, jakie przewidują przepisy restrukturyzacyjne.
Zdolność restrukturyzacyjną posiadają m. in.:
- przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego;
- spółki z ograniczoną odpowiedzialnością;
- spółki akcyjne;
- wspólnicy spółek osobowych, którzy ponoszą odpowiedzialność za zobowiązania spółki bez ograniczeń (tj. wspólnicy spółek jawnych oraz komplementariusze);
- wspólnicy spółek partnerskich.
Zdolności restrukturyzacyjnej nie posiadają takie podmioty jak:
- banki krajowe;
- oddziały banków zagranicznych;
- spółdzielcze kasy oszczędnościowo – kredytowe;
- firmy inwestycyjne w rozumieniu przepisów ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym;
- zakłady ubezpieczeń;
- zakłady reasekuracji oraz
- tzw. spółki holdingowe.
Postępowanie restrukturyzacyjne — podsumowanie
Podsumowując, należy podkreślić, iż firma podejmując decyzję o prowadzeniu postępowania restrukturyzacyjnego, powinna zastanowić się, jaki tryb będzie dla niej odpowiedni. Przy tym, powinna wziąć pod uwagę zarówno zalety, wady oraz wymogi stawiane przez przepisy dla każdego z wszystkich czterech postępowań. Celem wyboru najlepszej metody zabezpieczenia interesów firmy, wartym jest zwrócenie się o pomoc do doświadczonych i kompetentnych prawników z Kancelarii Prawnej Radkiewicz Adwokaci i Radcowie Prawni, którzy w ramach specjalizacji — restrukturyzacja firmy — służą wsparciem we wszelkich postępowaniach restrukturyzacyjnych, zarówno sądowych, jak również pozasądowych.
Postępowanie sanacyjne
Jednocześnie z prowadzeniem działalności gospodarczej musimy liczyć się z tym, że przyjdzie dzień, w którym nasza firma będzie miała problemy z bieżącym regulowaniem zobowiązań finansowych. Aby uchronić ją przed całkowitym upadkiem, możemy skorzystać z czterech postępowań restrukturyzacyjnych, mających na celu utrzymanie firmy na rynku. W niniejszym artykule uwagę zwrócimy wyłącznie na jedno z nich – na postępowanie sanacyjne, które w naszej opinii najlepiej chroni interesy firmy.
Cel postępowania sanacyjnego
Celem postępowania sanacyjnego jest umożliwienie firmie, która ma problemy z płynnością finansową dokonanie czynności naprawczych (działań sanacyjnych) oraz zawarcie układu po uprzednim stworzeniu spisu wierzytelności, jakie wobec niej przysługują. Co więcej, jest to najdalej idące postępowanie z wszystkich czterech postępowań restrukturyzacyjnych mających na celu ochronę dłużnika przed egzekucją, stanowiąc jednocześnie największą jego zaletę.
Restrukturyzacja firmy a działania sanacyjne
W trakcie postępowania sanacyjnego prowadzone są działania sanacyjne. Działanie te to zarówno czynności prawne, jak również faktyczne zmierzające do poprawy sytuacji finansowej firmy celem przywrócenia jej zdolności do regulowania zobowiązań.
Zalety postępowania sanacyjnego
Z dniem otwarcia postępowania sanacyjnego całość majątku firmy staje się masą sanacyjną, nad którą pieczę co do zasady sprawuje zarządca wyznaczony przez sąd. Zarządca został uzbrojony w szereg uprawnień, z których może skorzystać, a w tym m. in.:
- może on odstąpić od niekorzystnych dla firmy umów wzajemnych (bez względu na zapisy zawarte w samej umowie);
- redukcja zatrudnienia, analogiczna jak w przepisach postępowania upadłościowego;
- zbycie majątku na zasadach analogicznych, jakie występują w postępowaniu upadłościowym.
Firma, gdy w sposób odpowiedni to umotywuje, może spowodować, iż zarząd nad jej majątkiem zostanie jej pozostawiony. W takiej sytuacji posiadać ona będzie wszystkie uprawnienia, jakie zostały przyznane zarządcy, tj. również w zakresie możliwości odstąpienia od wybranych umów wzajemnych, które uznane zostaną za niekorzystne.
W jaki sposób rozpocząć postępowanie sanacyjne?
Postępowanie sanacyjne inicjowane jest na skutek złożenia wniosku o otwarcie postępowania sanacyjnego. Wniosek ten może zostać złożony zarówno przez firmę samodzielnie, jak również przez jej wierzyciela.
We wniosku tym wskazać należy m. in. dane przedsiębiorcy, miejsca położenia przedsiębiorstwa oraz innych składników majątkowych przedsiębiorcy, wstępny plan restrukturyzacyjny, dane wierzycieli oraz sumy wierzytelności.
Restrukturyzacja firmy a wniosek o otwarcie postępowania sanacyjnego
Sądem właściwym dla wszelkich spraw dotyczących restrukturyzacji przedsiębiorcy jest sąd rejonowy, wydział gospodarczy, w okręgu działalności którego przedsiębiorca posiada główny ośrodek swej podstawowej działalności. Dla spółek domniemywa się, że ośrodkiem tym jest ich siedziba.
Koszt wniesienia wniosku o otwarcie postępowania sanacyjnego
Koszt złożenia wniosku o otwarcie postępowania sanacyjnego to opłata stała w wysokości 1.000,00 zł.
Kiedy wnieść uproszczony wniosek o otwarcie postępowania sanacyjnego?
Przepisy prawa przewidują również możliwość wniesienia uproszczonego wniosku o otwarcie postępowania sanacyjnego, którego koszt jest o wiele niższy od zwykłego wniosku i wynosi 200,00 zł. Uproszczony wniosek o otwarcie postępowania sanacyjnego może zostać złożony wyłącznie przez dłużnika wraz z wnioskiem o umorzenie wcześniej wszczętego postępowania układowego lub przyspieszonego postępowania układowego. Wniosek powinien zostać złożony w terminie:
- tygodnia od dnia zgromadzenia wierzycieli, na którym nie przyjęto układu albo
- do dnia złożenia zażalenia na postanowienie o odmowie zatwierdzenia układu bądź o umorzeniu postępowania.
Skutki otwarcia postępowania sanacyjnego dla postępowań egzekucyjnych
Z dniem otwarcia postępowania sanacyjnego wszelkie wszczęte przed tym dniem postępowania egzekucyjne wobec dłużnika podlegają zawieszeniu. Nie można także wszczynać nowych postępowań. Co więcej, sędzia – komisarz może uchylić zajęcie dokonane przed dniem otwarcia postępowania sanacyjnego, a dotyczące masy sanacyjnej koniecznej do dalszego prowadzenia przedsiębiorstwa, zaś wszelkie wyegzekwowane należności jeszcze niewydane powinny zostać przelane do masy sanacyjnej.
Restrukturyzacja firmy a przebieg postępowania sanacyjnego
Na skutek złożonego wniosku następuje otwarcie postępowania sanacyjnego w oparciu o postanowienie wydane przez sędziego — komisarza rozpoznający sprawę.
Następnymi czynnościami podejmowanych w ramach postępowania sanacyjnego to:
- wyznaczenie zarządcy;
- sporządzenie spisu wierzytelności oraz planu restrukturyzacyjnego przez zarządcę w terminie 30 dni od otwarcia postępowania sanacyjnego i przekazanie ich do sędziego — komisarza celem zatwierdzenia;
- zwołanie zgromadzenia wierzycieli w terminie nie późniejszym niż 12 miesięcy od dnia otwarcia postępowania;
- odbycie zgromadzenia wierzycieli celem sporządzenia układu;
- zatwierdzenie układu lub odmowa zatwierdzenia układu przez sąd;
- ewentualne umorzenie postępowania sanacyjnego.
Postępowanie sanacyjne — podsumowanie
Postępowanie sanacyjne, jak każde postępowanie sanacyjne jest postępowaniem sformalizowanym. Do jego zainicjowania należy złożyć kompletny oraz opłacony wniosek. Co więcej, jeżeli spółka chce sama zarządzać swoim majątkiem podczas trwania postępowania sanacyjnego, powinna w sposób należyty wniosek taki umotywować. Wartym w takiej sytuacji jest skorzystanie z profesjonalnej pomocy prawników. Taką profesjonalną pomoc w zakresie specjalizacji — restrukturyzacja firmy — znajdą Państwo w Kancelarii Radkiewicz Adwokaci i Radcowie Prawni.

Zwolnienia grupowe
Prowadzenie każdej działalności, w tym działalności gospodarczej wiąże się niejednokrotnie z koniecznością podejmowania ryzyka. Czasami firma notuje przez dłuższy czas wzrost swych dochodów, rozszerzając zakres swojej działalności oraz zatrudniając nowych pracowników, aby potem ze względu na spowolnienie gospodarcze, zmniejszyć skalę swojej działalności i redukować liczbę zatrudnionych przez nią osób. Zła sytuacja ekonomiczna przedsiębiorcy często powoduje podjęcie przez niego decyzji o zwolnieniach grupowych. Poniżej przedstawimy zasady, na jakich przedsiębiorca może przeprowadzić zwolnienia grupowe.
Restrukturyzacja firmy a zwolnienia grupowe
Przepisy ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników stosuje się do pracodawcy zatrudniającego co najmniej 20 pracowników (ustawa o zwolnieniach grupowych). Mimo że ustawodawca nie wskazał na jaki dzień należy obliczyć stan zatrudnienia naszym zdaniem będzie to dzień podjęcia decyzji o dokonaniu zwolnień grupowych (w doktrynie istnieje spór co tej kwestii).
Przy określaniu poziomu zatrudnienia u danego pracodawcy bierze się pod uwagę pracowników „zwykle” zatrudnianych w firmie, a więc także na podstawie umów zawartych na czas określony. Nie będą jednak brani pod uwagę m.in. pracownicy tymczasowi oraz osoby, z którymi zawarto umowy cywilnoprawne.
Z jakich przyczyn zwolnienia grupowe mogą być przeprowadzane?
Zwolnienia grupowe mogą być przeprowadzane z przyczyn niedotyczących pracowników, a zatem niezwiązanych z cechami psychofizycznymi pracownika oraz sposobem wykonywania obowiązków pracowniczych. Nieistotne jest jednak to, czy przyczyny zwolnień grupowych leżą po stronie pracodawcy, czy zależą od okoliczności od niego niezależnych.
W jakiej formie zwolnienia grupowe są dokonywane?
Zwolnienia grupowe mogą być dokonywane zarówno w formie wypowiedzenia złożonego przez pracodawcę, jak również na mocy porozumienia zawartego pomiędzy pracodawcą a pracownikami, jeżeli porozumieniem zostanie objętych co najmniej 5 pracowników.
Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wynika, iż przy obliczaniu łącznej liczby zwolnień u danego pracodawcy należy również wziąć pod uwagę rozwiązanie stosunku pracy na skutek nieprzyjęcia przez pracownika warunków tzw. wypowiedzenia zmieniającego.
Jaka jest minimalna liczba pracowników objętych zwolnieniami grupowymi?
Aby procedura zwolnień grupowych mogła mieć zastosowanie, u danego pracodawcy zwolnienia takie muszą zostać dokonane w ciągu 30 dni oraz obejmować powinny:
- 10 osób – gdy u pracodawcy zatrudnionych jest mniej niż 100 pracowników;
- 10% pracowników – gdy pracodawca zatrudnia pomiędzy 100 a 300 osób;
- 30 osób – gdy zatrudnionych jest więcej niż 300 pracowników.
Restrukturyzacja firmy — procedura zwolnień grupowych
Przed zwolnieniami grupowymi pracodawca powinien podjąć poniższe czynności:
- przeprowadzić konsultacje zamiaru dokonania zwolnień grupowych z zakładową organizacją związkową bądź z przedstawicielami pracowników (jeżeli u danego pracodawcy nie ma organizacji związkowej);
- zawiadomić na piśmie powiatowy urząd pracy o zamiarze przeprowadzenia zwolnień grupowych;
- zawrzeć w ciągu 20 dni od zawiadomienia, o którym mowa w pkt 1, porozumienie z zakładowymi organizacjami związkowymi, a gdy u danego pracodawcy związki takie nie działają – pracodawca po konsultacji z przedstawicielami pracowników określa w regulaminie zasady postępowania związane z pracownikami objętymi zwolnieniami grupowymi;
- zawiadomić w formie pisemnej powiatowy urząd pracy o powyższych ustaleniach oraz przekazać kopię zawiadomienia zakładowym organizacjom związkowym (bądź przedstawicielom pracowników);
- wypowiedzieć umowy o pracę z pracownikami.
Rozwiązanie stosunku pracy może nastąpić nie wcześniej niż po upływie 30 dni od zawiadomienia powiatowego urzędu pracy o zamiarze przeprowadzenia zwolnień grupowych.
Jaka odprawa przysługuje pracownikom przy zwolnieniach grupowych?
Pracownikom, którzy stracą pracę w efekcie przeprowadzenia zwolnień grupowych przysługuje odprawa pieniężna, której wysokość zależy od stażu pracy pracownika u tego pracodawcy i stanowi:
- jednomiesięczne wynagrodzenie, gdy staż pracy jest krótszy niż 2 lata;
- dwumiesięczne wynagrodzenie przy stażu pracy od 2 do 8 lat;
- trzymiesięczne wynagrodzenie, gdy staż pracy przekracza 8 lat u danego pracodawcy.
Wyliczenie wynagrodzenia następuje na takich samych zasadach jak wyliczenie ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, przy czym wysokość odprawy nie może przekraczać 15 – krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę.
Zwolnienia grupowe — podsumowanie
Jako że procedura przeprowadzania zwolnień grupowych jest bardzo sformalizowana i skomplikowana, warto skorzystać z pomocy Kancelarii Prawnej Radkiewicz Adwokaci i Radcy Prawni, która w ramach specjalizacji ‑restrukturyzacja firmy — zapewni Państwu profesjonalne wsparcie w przeprowadzeniu restrukturyzacji zatrudnienia.

Postępowanie upadłościowe
Jakie czynności powinien podjąć wierzyciel, gdy sąd ogłasza upadłość dłużnika? Czy konieczne jest wszczynanie postępowania cywilnego o zapłatę, czy też należy zgłosić wierzytelność w postępowaniu upadłościowym?
Postępowanie upadłościowe — ogłoszenie upadłości dłużnika
Informacja o ogłoszeniu upadłości jest publikowana w Monitorze Sądowym i Gospodarczym oraz w dzienniku o zasięgu lokalnym. Obecnie na stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości powyższy publikator jest dostępny bezpłatnie w formie elektronicznej. Wierzyciel od chwili otrzymania wiadomości, że dłużnik ogłosił upadłość, staje przed problemem, jak dochodzić niezapłaconej wierzytelności: zgłosić wierzytelność, czy wszcząć postępowanie sądowe o zapłatę?
Właściwym co do zasady trybem dochodzenia należności przez wierzyciela jest zgłoszenie wierzytelności w postępowaniu upadłościowym. Zatem wierzyciel powinien zgłosić sędziemu-komisarzowi swoją wierzytelność w terminie wyznaczonym w postanowieniu sądu o ogłoszeniu upadłości. Wierzytelnością powstałą przed ogłoszeniem upadłości, która podlega zgłoszeniu, będzie zarówno wierzytelność pieniężna, jak i niepieniężna, która wskutek ogłoszenia upadłości staje się wierzytelnością pieniężną. Powyższe, należy odróżnić od wierzytelności powstałych w stosunku do masy upadłości po dniu ogłoszenia upadłości, gdyż podlegają one innym zasadom. Możliwości ewentualnych działań wierzyciela będą uzależnione od sposobu prowadzenia postępowania upadłościowego.
Na początku należy wskazać, że zasadą jest zgłaszanie wierzytelności przez wierzycieli w trakcie trwającego postępowania upadłościowego. Jednak ogłoszenie upadłości nie wyłącza wszczęcia przez wierzyciela spraw sądowych i administracyjnych o wierzytelności, które podlegają zgłoszeniu do masy upadłości. Jeżeli wierzyciel rozpocznie takie postępowanie, to będzie on jednak obciążony jego kosztami, jeżeli nie było przeszkód do umieszczenia wierzytelności w całości na liście wierzytelności. Zatem z uwagi na koszty, które wierzyciel będzie musiał ponieść w postępowaniu sądowym, a których nie będzie ponosił w przypadku zgłoszenia wierzytelności w postępowaniu upadłościowym w terminie wyznaczonym przez sąd, korzystniejsze będzie dokonanie takiego zgłoszenia wierzytelności.
Powyższa zasada ponoszenia kosztów dotyczy postępowań wszczętych tylko po dniu ogłoszenia upadłości, którym to jest dzień ogłoszenia takiego postanowienia przez sąd upadłościowy. Jednocześnie, warto zauważyć, że jeżeli po dokonaniu zgłoszenia w postępowaniu upadłościowym odmówiono wierzycielowi wpisania jego należności na listę wierzytelności, to nie ma przeszkód, żeby dochodzić roszczenia w postępowaniu sądowym. Wówczas, gdy wierzyciel uzyska prawomocne orzeczenie sądu zasądzające wierzytelność, to będzie mógł uczestniczyć w zgromadzeniu wierzycieli. Ponadto, jeżeli wierzyciel wszczął postępowanie sądowe, jeszcze przed dniem ogłoszenia upadłości dłużnika oraz prowadził je dalej po tym dniu, to wówczas zasada obciążenia kosztami procesu również nie będzie miała zastosowania.
Zauważyć trzeba, że upadły albo zarządca od dnia ogłoszenia upadłości nie mogą spełniać świadczeń wynikających z wierzytelności do dnia uprawomocnienia się postanowienia o umorzeniu postępowania. Powyższy zakaz powoduje, że dłużnik nie będzie mógł dobrowolnie zapłacić należności. Takie uregulowanie chroni również pozostałych wierzycieli przed modyfikacją przez upadłego jego stosunków zobowiązaniowych. Jeżeli upadły naruszy ten zakaz, to dokonana przez niego czynność prawna będzie nieważna oraz spowoduje odpowiedzialność zarządcy z tytułu nienależytego wykonywania obowiązków.
Wyjaśnić również należy, że w trakcie postępowania upadłościowego zarząd mieniem wchodzącym w skład masy upadłości sprawuje upadły, którego nadzoruje nadzorca sądowy. Natomiast, gdy upadły nie daje rękojmi należytego sprawowania zarządu sąd ustanawia zarządcę. Dzieje się tak również wtedy, gdy upadły choćby nieumyślnie naruszył prawo w sprawowaniu zarządu.
W sytuacji, gdy zarząd pozostawiono upadłemu stroną oraz uczestnikiem postępowania sądowego wszczętego przed ogłoszeniem upadłości pozostaje upadły. W takiej sytuacji nadzorca sądowy wstępuje w rolę interwenienta ubocznego, biorąc w ten sposób czynny udział w procesie sądowym. Natomiast, jeżeli sąd ustanowił zarządcę, to postępowania sądowe i administracyjne mogą być wszczęte i prowadzone wyłącznie przez zarządcę. Wówczas zarządca prowadzi postępowania na rzecz upadłego, lecz w imieniu własnym. Zarządca nie wstępuje jednak do postępowań o należne od upadłego alimenty oraz odszkodowania i renty z tytułu odpowiedzialności za uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia albo utratę żywiciela oraz z tytułu zamiany uprawnień objętych treścią prawa dożywocia na dożywotnią rentę.
W postępowaniu upadłościowym dochodzenie należności może nastąpić tylko w drodze zgłoszenia wierzytelności do sędziego-komisarza w terminie ogłoszonym przez sąd upadłościowy. Zatem wierzyciel nie ma prawa wyboru pomiędzy wytoczeniem powództwa, a zgłoszeniem wierzytelności.
Dopiero gdy wierzyciel wyczerpie drogę zgłoszenia wierzytelności w postępowaniu upadłościowym, możliwe będzie wszczęcie postępowania sądowego i administracyjnego dotyczącego masy upadłości. Takie postępowania mogą być prowadzone jedynie przez syndyka lub przeciwko niemu. Zatem syndyk prowadzi ww. postępowania na rzecz upadłego, lecz we własnym imieniu, co oznacza że syndyk będzie stroną postępowania, nie zaś upadły. Wyjątek stanowią postępowania prowadzone w sprawach o należne od upadłego alimenty oraz renty z tytułu odpowiedzialności za uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia, albo utratę żywiciela oraz z tytułu zmiany uprawnień objętych treścią prawa dożywocia na dożywotnią rentę. Syndyk wyznaczony przez sąd będzie w postępowaniu uprawniony do zarządu majątkiem i prowadzeniem spraw upadłego.
Wytoczenie powództwa przez wierzyciela przed ogłoszeniem upadłości
Następnie należy rozważyć, jakie będą skutki upadłości, gdy wierzyciel prowadzi postępowanie sądowe, podczas którego sąd ogłosił upadłość dłużnika. W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę, że po złożeniu przez dłużnika wniosku o ogłoszenie upadłości postępowanie dzieli się na dwa etapy, najpierw toczy się postępowanie w przedmiocie ogłoszenia upadłości, a następnie jest tzw. właściwe postępowanie upadłościowe. Powyższe rozróżnienie, ma istotny wpływ na ewentualne postępowania sądowe, które toczą się w celu dochodzenia roszczeń od upadłego. Należy podkreślić, że wpływ na postępowania sądowe i administracyjne będzie miał dopiero drugi z omawianych etapów tj. po wydaniu postanowienia sądu o ogłoszeniu upadłości.
Sąd prowadzący postępowanie cywilne zawiesi je z urzędu, jeżeli postępowanie dotyczy masy upadłości i ogłoszono upadłość. W rezultacie rozpoczęcie postępowania upadłościowego, niezależnie od sposobu jego prowadzenia, powoduje zawieszenie toczącego się postępowania cywilnego, bez rozróżnienia czy upadły jest powodem, czy pozwanym. Warunkiem jednak jest, aby postępowanie dotyczyło rzeczy oraz praw wchodzących w skład masy upadłości. Omawiane zawieszenie ma skutek od chwili ogłoszenia upadłości strony postępowania, jednocześnie sąd z urzędu uchyla orzeczenia, które zostały wydane po nastąpieniu tego zdarzenia, pod warunkiem, że nie nastąpiły one po zamknięciu rozprawy.
W takiej sytuacji sąd zawiadomi syndyka albo zarządcę o toczącym się postępowaniu sądowym oraz wyznaczy odpowiedni termin do wstąpienia do postępowania. Jeżeli syndyk lub zarządca nie złoży oświadczenia woli w oznaczonym terminie, uznaje się to za odmowę wstąpienia do postępowania. Następnie sąd postanowi podjąć postępowanie z urzędu, gdy ustanie przyczyna zawieszenia, w przypadku ogłoszenia upadłości strony, z chwilą zgłoszenia się lub wskazania syndyka albo zarządcy masy upadłości, a jeżeli syndyk albo zarządca odmówią wstąpienia do postępowania, do chwili złożenia przez nich takiego oświadczenia. W przypadku odmowy przez syndyka lub zarządcę postępowanie podejmuje się z udziałem upadłego. Warto zauważyć, że powyższe zawieszenie postępowania z urzędu nie będzie miało zastosowania do postępowania, które zostało wszczęte na skutek wniesienia skargi o wznowienie postępowania z udziałem strony, której ogłoszono upadłość po prawomocnym zakończeniu postępowania, a przed złożeniem skargi o wznowienie postępowania.
Następnie, po opisanym powyżej zawieszeniu z urzędu postępowania sądowe i administracyjne w sprawie wszczętej przeciwko upadłemu, mogą być podjęte przeciwko syndykowi, gdy w postępowaniu upadłościowym dochodzona wierzytelność, po wyczerpaniu trybu zgłoszenia, nie została umieszczona na liście. Tak więc uzyskanie odmowy umieszczenia wierzytelności na liście powoduje możliwość podjęcia zawieszonego postępowania przeciwko syndykowi. Zatem, zgodnie z orzeczeniem Sądu Najwyższego, nie może być wytoczone powództwo przeciwko syndykowi o zasądzenie wierzytelności ulegającej zaspokojeniu z majątku masy upadłości. Jeżeli okaże się, że wierzyciel po zawieszeniu postępowania sądowego lub administracyjnego nie zgłosił swojej wierzytelności, to nie będzie mógł on żądać podjęcia tych postępowań (tak: Świeboda oraz Korzonek; odmiennie: Gawlas i Jonsik), gdyż dopiero po negatywnym wyniku zgłoszenia wierzytelności spowoduje wyczerpanie trybu określonego ustawą.
Natomiast jeżeli wniesiono pozew o wierzytelność, która podlega zgłoszeniu do masy upadłości, to powinien on być traktowany jako zgłoszenie wierzytelności, niezależnie od okoliczności czy pozew został wniesiony przez pomyłkę, czy też świadomie. Taki pozew nie powinien być odrzucony, tylko przekazany sędziemu-komisarzowi celem rozpoznania zgłoszonego w nim żądania. W moim przekonaniu należy się opowiedzieć za przedstawionym rozwiązaniem powyższych uchwał Sądu Najwyższego, gdyż wszczęcie postępowania sądowego zamiast dokonania zgłoszenia wierzytelności będzie wybraniem niewłaściwego trybu dochodzenia roszczenia. Stanowisko Sądu Najwyższego odnośnie tego zagadnienia nie jest jednak jednolite. Odmienne stanowisko Sądu Najwyzszego wskazuje, że po wniesieniu pozwu w takiej sytuacji, następuje przejściowy brak drogi sądowej, czyli niedopuszczalność postępowania i konieczność odrzucenia pozwu. W mojej ocenie w takim wypadku wybranie niewłaściwego trybu postępowania powinno skutkować przekazaniem pozwu do właściwego sądu oraz zastosowaniem właściwego trybu, nie zaś odrzuceniem pozwu.
Warto również zauważyć, że w przypadku, gdy wierzytelność została uznana przez sędziego-komisarza w postępowaniu upadłościowym, postępowanie sądowe powinno zostać umorzone jako bezprzedmiotowe, z uwagi na okoliczność, że wyciąg z ustalonej listy wierzytelności jest tytułem egzekucyjnym przeciwko upadłemu. Zatem wierzyciel osobisty upadłego, który chce uczestniczyć w postępowaniu upadłościowym, powinien w terminie oznaczonym w postanowieniu o ogłoszeniu upadłości zgłosić sędziemu-komisarzowi swoją wierzytelność. Wyjaśnić należy, że wierzytelności o charakterze osobistym, są to takie za które upadły ponosi odpowiedzialność całym swoim majątkiem. Natomiast zgłoszenie wierzytelności powinno zawierać tę samą treść oraz formę.
Podkreślić jednak należy, że nie będzie konieczne zgłaszanie wierzytelności służących wierzycielowi osobistemu oraz wierzycielowi rzeczowemu, które są zabezpieczone rzeczowo tj. hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym, hipoteką morską, gdyż zostaną uwzględnione na liście wierzytelności z urzędu. Podobnie na liście wierzytelności z urzędu są umieszczane należności pracowników upadłego, które wynikają ze stosunku pracy, a także należności Funduszu Gwarantowanych Świadczeń pracowniczych.
Ponadto, wierzytelności powstałe już po ogłoszeniu upadłości tzw. długi masy upadłości, płacone są jako koszty postępowania na bieżąco przez syndyka, zarządcę lub upadłego, w rezultacie również nie wymagają zgłoszenia. Zatem wierzyciel powinien dokonać zgłoszenia wierzytelności w terminie wyznaczonym w postanowieniu o ogłoszeniu upadłości, który może wynosić od jednego do trzech miesięcy, liczonych od dnia obwieszczenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym. Zgłoszenie wierzytelności po terminie spowoduje obowiązek pokrycia kosztów wywołanych spóźnieniem.
Warto również wiedzieć, że jeżeli wierzyciel nie zgłosi wierzytelności to jego brak działania nie spowoduje wygaśnięcia zobowiązania. Skutkiem będzie jednak brak możliwości zaspokojenia należności z masy upadłości. Jednak należy zwrócić uwagę, że gdy w upadłości jest osoba prawna lub inna jednostka organizacyjna, to z reguły wraz z zakończeniem postępowania upadłościowego, kończy się istnienie w obrocie prawnym takiej osoby, co może spowodować brak możliwości uzyskania wierzytelności. Przy tym, wierzyciel nie może się zabezpieczyć przed ewentualną niewypłacalnością dłużnika, zastrzegając, że na wypadek ogłoszenia upadłości drugiej strony stosunek prawny zostanie zmieniony lub rozwiązany, gdyż takie postanowienia umowy będą nieważne.
Postępowanie upadłościowe — podsumowanie
Oferujemy także zastępstwo procesowe w postępowaniach upadłościowych. Zgłaszamy wierzytelności klientów w postępowaniu upadłościowym. Doradzamy przy sprzedaży przedsiębiorstw należących do upadłych spółek, w szczególności negocjujemy z syndykami warunki sprzedaży przedsiębiorstwa. Pomagamy w kwestiach dotyczących m.in. odpowiedzialności członków zarządu z tytułu niezłożenia w terminie wniosku o ogłoszenie upadłości.
Restrukturyzacja firmy — podsumowanie
Podsumowując warto skorzystać z możliwości jakie dają obowiązujące w Polsce przepisy prawa, aby ratować firmę przed upadłością. Skorzystanie z usług Kancelarii Prawnej Radkiewicz Adwokaci i Radcowie Prawni specjalizującej się w prawie restrukturyzacyjnym z całą pewnością może wspomóc firmy m.in. z Warszawy i Łodzi w podejmowaniu niejednokrotnie bardzo trudnych decyzji służących restrukturyzacji firmy. W ramach usługi — restrukturyzacja firmy— świadczymy pomoc prawną w kwestiach dotyczących reorganizacji, restrukturyzacji oraz likwidacji przedsiębiorstw, w szczególności doradzamy w sprawach dotyczących restrukturyzacji zadłużenia i jego refinansowania.