Odszkodowania

Kan­ce­la­ria Praw­na Rad­kie­wicz Adwo­ka­ci i Rad­co­wie Praw­ni jest kan­ce­la­rią wyspe­cja­li­zo­wa­ną w docho­dze­niu odszko­do­wań. Docho­dzi­my odszko­do­wań wyni­ka­ją­cych ze sto­sun­ku cywil­no­praw­ne­go, jak rów­nież mają­cych swo­je źró­dło w czy­nie nie­do­zwo­lo­nym. Zapew­nia­my pomoc w uzy­ska­niu odszko­do­wa­nia oraz zadość­uczy­nie­nia za szko­dy wyrzą­dzo­ne na oso­bie (np. śmierć oso­by bli­skiej, cięż­ki uszczer­bek na zdro­wiu).

Kancelaria odszkodowawcza

Kan­ce­la­ria Praw­na Rad­kie­wicz Adwo­ka­ci i Rad­co­wie Praw­ni docho­dzi m.in. takich odszko­do­wań jak:

1. odszko­do­wa­nia komu­ni­ka­cyj­ne (np. zani­żo­ne odszko­do­wa­nie z OC spraw­cy);
2. odszko­do­wa­nie za wypa­dek w pra­cy;
3. odszko­do­wa­nie za błąd medycz­ny;
4. odszko­do­wa­nia za szko­dy rol­ni­cze;
5. odszko­do­wa­nia z tytu­łu nie­wy­ko­na­nia bądź nie­na­le­ży­te­go wyko­na­nia umo­wy;
6. odszko­do­wa­nia od Skar­bu Pań­stwa z tytu­łu delik­tu;
7. z innych tytu­łów (np. odszko­do­wa­nie za zala­nie miesz­ka­nia).

Kan­ce­la­ria Praw­na Rad­kie­wicz Adwo­ka­ci i Rad­co­wie Praw­ni docho­dzi odszko­do­wań za ponie­sio­ne szko­dy m.in. w związ­ku z kra­dzie­żą, poża­rem bądź powo­dzią. Docho­dzimy odszko­do­wań w szcze­gól­no­ści za nie­wy­ko­na­nie lub nie­na­le­ży­te wyko­na­nie umo­wy. Uzy­sku­je­my rekom­pen­sa­tę pie­nięż­ną z tytu­łu utra­ty, znisz­cze­nia lub uszko­dze­nia mie­nia np. wsku­tek kra­dzie­ży bądź poża­ru.

W przy­pad­ku kra­dzie­ży bądź znisz­cze­nia prze­wo­żo­nych towa­rów uzy­sku­je­my odszko­do­wa­nia z OC prze­woź­ni­ka. Docho­dzi­my rów­nież od przed­się­biorstw prze­sy­ło­wych odszko­do­wań za bez­u­mow­ne korzy­sta­nie z dzia­łek w związ­ku z wybu­do­wa­niem na nich linii ener­ge­tycz­nych. Uzy­sku­je­my rów­nież odszko­do­wa­nia z OC rol­ni­ków za szko­dy powsta­łe w związ­ku z posia­da­niem przez rol­ni­ka gospo­dar­stwa rol­ne­go. Zapra­sza­my do kon­tak­tu z naszą Kan­ce­la­rią oso­by poszko­do­wa­ne chcą­ce uzy­skać odszko­do­wa­nie.

Nienależyte wykonanie umowy

Odszko­do­wa­nie moż­na uzy­skać w przy­pad­ku nie­wy­ko­na­nia umo­wy przez dru­gą stro­nę (np. brak świad­cze­nia usług tele­ko­mu­ni­ka­cyj­nych) bądź jej nie­na­le­ży­te­go wyko­na­nia (np. wystą­pie­nie wad w wybu­do­wa­nym czy wyre­mon­to­wa­nym budynku/lokalu). War­to wska­zać, iż dłuż­nik jest odpo­wie­dzial­ny zarów­no za wła­sne dzia­ła­nie (bądź zanie­cha­nie) oraz za dzia­ła­nia osób z nim współ­pra­cu­ją­cych przy wyko­na­niu zobo­wią­za­nia. Szcze­gól­ną oko­licz­no­ścią wystą­pie­nia nie­na­le­ży­te­go wyko­na­nia umo­wy jest dopusz­cze­nie się zwło­ki w jej wyko­na­niu. W takiej sytu­acji wie­rzy­ciel obok żąda­nia wyko­na­nia umo­wy może żądać odszko­do­wa­nia za wyrzą­dzo­ną mu szko­dę powsta­łą w wyni­ku nie­ter­mi­no­we­go dzia­ła­nia dłuż­ni­ka.

Prze­pi­sy kodek­su cywil­ne­go róż­ni­cu­ją odpo­wie­dzial­ność za rze­czy ozna­czo­ne co do toż­sa­mo­ści (np. samo­chód oso­bo­wy o szcze­gó­ło­wo okre­ślo­nych nume­rach VIN) oraz co do gatun­ku (np. tele­fo­ny komór­ko­we – bez wska­zy­wa­nia kon­kret­nych egzem­pla­rzy). W przy­pad­ku, gdy­by doszło do utra­ty rze­czy ozna­czo­nej co do toż­sa­mo­ści dłuż­nik odpo­wie­dzial­ny jest za jej utra­tę bądź uszko­dze­nie, zaś w odnie­sie­niu do rze­czy ozna­czo­nych co do gatun­ku wie­rzy­ciel może nabyć na jego koszt taką samą ilość rze­czy bądź żądać zapła­ty ich war­to­ści.

Rosz­cze­nie odszko­do­waw­cze ma cha­rak­ter zastęp­czy (w przy­pad­ku nie­wy­ko­na­nia umo­wy) bądź uzu­peł­nia­ją­cy (w przy­pad­ku nie­na­le­ży­te­go wyko­na­nia umo­wy). Odszko­do­wa­nia moż­na docho­dzić zarów­no w razie nie­moż­no­ści świad­cze­nia, jak rów­nież gdy świad­cze­nie to utra­ci­ło dla wie­rzy­cie­la zna­cze­nie – na sku­tek zwło­ki dłuż­ni­ka.

Aby doszło do orze­cze­nia odszko­do­wa­nia na rzecz wie­rzy­cie­la muszą zaist­nieć trzy prze­słan­ki:

1. nie­wy­ko­na­nie lub nie­na­le­ży­te wyko­na­nie zobo­wią­za­nia;
2. szko­da;
3. zwią­zek przy­czy­no­wy mię­dzy dzia­ła­niem lub zanie­cha­niem dłuż­ni­ka a powsta­niem szko­dy.

Wie­rzy­ciel musi te trzy oko­licz­no­ści udo­wod­nić na dro­dze postę­po­wa­nia sądo­we­go. War­to wska­zać, iż szko­da może mieć cha­rak­ter mate­rial­ny (np. utra­co­ny zaro­bek, kosz­ty ponie­sio­ne celem zawar­cia umo­wy), jak rów­nież nie­ma­te­rial­ny (np. utra­ta dobre­go imie­nia). Trze­cim ele­men­tem, jaki musi zaist­nieć, aby doszło do wypła­ty odszko­do­wa­nia jest ist­nie­nie nor­mal­ne­go związ­ku przy­czy­no­we­go mię­dzy nie­wy­ko­na­niem lub nie­na­le­ży­tym wyko­na­niem zobo­wią­za­nia a szko­dą. Zgod­nie z orzecz­nic­twem oce­na czy zwią­zek ten wystą­pił win­na być opar­ta na wszel­kich oko­licz­no­ściach spra­wy. Nad­to, powin­na ona wyni­kać z zasad doświad­cze­nia życio­we­go oraz wie­dzy spe­cjal­nej — jeże­li taka jest wyma­ga­na (dowód z opi­nii bie­głe­go).

Szkoda wyrządzona przez organ publiczny

Szcze­gól­ną oko­licz­no­ścią, kie­dy moż­na żądać odszko­do­wa­nia jest wyrzą­dze­nie szko­dy przez organ publicz­ny. W takiej sytu­acji odpo­wie­dzial­ność pono­si Skarb Pań­stwa, jed­nost­ka samo­rzą­du tery­to­rial­ne­go wyko­nu­ją­ce wła­dze publicz­ną z mocy pra­wa. Jeże­li szko­da zosta­ła wyrzą­dzo­na przez inny pod­miot dzia­ła­ją­cy w ramach upo­waż­nie­nia usta­wo­we­go, to on rów­nież odpo­wia­dać będzie za swo­je dzia­ła­nia zwią­za­ne z wyko­ny­wa­niem przez nie­go wła­dzy publicz­nej.

Nale­ży jed­nak zwró­cić uwa­gę, iż jeśli wła­dza publicz­na była wyko­ny­wa­na na mocy poro­zu­mie­nia, to zarów­no pod­miot ją wyko­nu­ją­cy jak rów­nież pod­miot zle­ca­ją­cy będą pono­sić odpo­wie­dzial­ność. W takiej sytu­acji odpo­wie­dzial­ność oby­dwu pod­mio­tów będzie mia­ła cha­rak­ter odpo­wie­dzial­no­ści soli­dar­nej. Źró­dłem szko­dy może być rów­nież wyda­nie aktu nor­ma­tyw­ne­go. W przy­pad­ku stwier­dze­niu jego nie­zgod­no­ści Kon­sty­tu­cją, raty­fi­ko­wa­ną umo­wą mię­dzy­na­ro­do­wą lub usta­wą na mocy orze­cze­nia sądo­we­go, oso­by poszko­do­wa­ne mogą żądać odszko­do­wa­nia za jej wyrzą­dze­nie.

Inny­mi źró­dła­mi szko­dy, gdzie odpo­wie­dzial­ność pono­sić będzie Skarb Pań­stwa są:

1. wyda­nie pra­wo­moc­ne­go orze­cze­nia lub decy­zji w przy­pad­ku stwier­dze­nia ich nie­zgod­no­ści z pra­wem;
2. nie­wy­da­nie orze­cze­nia lub decy­zji, mimo cią­żą­ce­go na orga­nie obo­wiąz­ku jego wyda­nia;
3. nie­wy­da­nie aktu nor­ma­tyw­ne­go – oko­licz­ność tę stwier­dza sąd roz­po­zna­ją­cy spra­wę odszko­do­waw­czą;
4. wyko­ny­wa­nie zgod­ne z pra­wem wła­dzy publicz­nej powo­du­ją­ce powsta­nie szko­dy na oso­bie (upraw­nio­ny może żądać w tym przy­pad­ku wypła­ty odszko­do­wa­nia oraz zadość­uczy­nie­nia za ponie­sio­ną krzyw­dę).

Odszkodowania za szkody rolnicze

Docho­dzi­my odszko­do­wań z ubez­pie­cze­nia OC rol­ni­ków za szko­dy będą­ce następ­stwem śmier­ci, wywo­ła­nia uszczerb­ku na zdro­wiu bądź też utra­ty, znisz­cze­nia lub uszko­dze­nia mie­nia. Odszko­do­wa­nie z OC rol­ni­ków przy­słu­gu­je, jeże­li rol­nik, oso­ba pozo­sta­ją­ca z nim we wspól­nym gospo­dar­stwie domo­wym lub oso­ba pra­cu­ją­ca w jego gospo­dar­stwie rol­nym są obo­wią­za­ni do napra­wie­nia szko­dy wyrzą­dzo­nej w związ­ku z posia­da­niem przez rol­ni­ka gospo­dar­stwa rol­ne­go.

Uzy­sku­je­my odszko­do­wa­nia powy­pad­ko­we z ubez­pie­cze­nia OC rol­ni­ków tak­że wte­dy, gdy szko­da powsta­ła w związ­ku z ruchem pojaz­dów, będą­cych w posia­da­niu rol­ni­ków posia­da­ją­cych gospo­dar­stwo rol­ne i użyt­ko­wa­nych w związ­ku z posia­da­niem gospo­dar­stwa rol­ne­go.

Kan­ce­la­ria Praw­na Rad­kie­wicz Adwo­ka­ci i Rad­co­wie Praw­ni docho­dzi tak­że rekom­pen­sa­ty pie­nięż­nej za szko­dy powsta­łe w budyn­kach wcho­dzą­cych w skład gospo­dar­stwa rol­ne­go na sku­tek zda­rzeń loso­wych w posta­ci: ognia, hura­ga­nu, powo­dzi, pod­to­pie­nia, desz­czu nawal­ne­go, gra­du, opa­dów śnie­gu, ude­rze­nia pio­ru­na, eks­plo­zji, obsu­nię­cia się zie­mi, tąp­nię­cia, lawi­ny lub upad­ku stat­ku powietrz­ne­go.

Adwokat odszkodowania — Warszawa

Kan­ce­la­ria Praw­na Rad­kie­wicz Adwo­ka­ci i Rad­co­wie Praw­ni poma­ga wszyst­kim poszko­do­wa­nym oso­bom z tere­nu War­sza­wy i oko­lic. Dora­dza­my w spra­wach, gdzie klien­ci dozna­li szkód spo­wo­do­wa­nych zarów­no zda­rze­nia­mi komu­ni­ka­cyj­ny­mi (np. w efek­cie wypad­ku samo­cho­do­we­go), jak rów­nież mają­cy­mi swe źró­dło w innych umyśl­nych lub nie­umyśl­nych dzia­ła­niach osób trze­cich (np. błę­dy medycz­ne, delik­ty orga­nów pań­stwo­wych). Spo­rzą­dza­my tak­że poro­zu­mie­nia mają­ce na celu ugo­do­we zakoń­cze­nie spo­ru pomię­dzy stro­na­mi. Kan­ce­la­rię odnaj­dą Pań­stwo w samym Cen­trum War­sza­wy przy Al. Jero­zo­lim­skich 65/79, tel. 22 292 82 35; info­li­nia: 801 50 10 50.

Firma odszkodowawcza — Łódź

Kan­ce­la­ria Praw­na Rad­kie­wicz Adwo­ka­ci i Rad­co­wie Praw­ni pro­wa­dzi pro­ce­sy o odszko­do­wa­nia i zadość­uczy­nie­nia. W ramach naszej spe­cja­li­za­cji pro­wa­dzi­my pro­ce­sy prze­ciw­ko oso­bom fizycz­nym, ubez­pie­czy­cie­lom, fir­mom oraz orga­nom pań­stwa. Dora­dza­my tak­że we wszel­kich spra­wach zwią­za­nych ze szko­da­mi na mie­niu (np. uszko­dzo­ny samo­chód), jak rów­nież oso­bi­sty­mi (np. roz­strój zdro­wia) na tere­nie Łodzi. Kan­ce­la­ria mie­ści się przy ul. Wól­czań­skiej 125, 90–521 Łódź. Mogą się Pań­stwo z nami skon­tak­to­wać pod nume­rem: 801 50 10 50.

Koronawirus a stan klęski żywiołowej – odszkodowania

Zaist­nia­ły pod koniec 2019 r. w Chi­nach koro­na­wi­rus SARS CoV‑2 wywo­łu­ją­cy cho­ro­bę COVID – 19 szyb­ko roz­prze­strze­nił się na cały świat, docie­ra­jąc też do Euro­py. W mar­cu 2020 r. potwier­dzo­no w Pol­sce pierw­sze przy­pad­ki zacho­ro­wań wywo­ła­ne przez koro­na­wi­ru­sa. Rząd, chcąc zapa­no­wać nad roz­prze­strze­nia­niem się epi­de­mii, wpro­wa­dził środ­ki zapo­bie­gaw­cze oraz licz­ne ogra­ni­cze­nia m.in. pra­wa oby­wa­te­li do wol­no­ści gospo­dar­czej. Mimo wpro­wa­dzo­nych ogra­ni­czeń spo­wo­do­wa­nych wystę­po­wa­niem epi­de­mii koro­na­wi­ru­sa stan klę­ski żywio­ło­wej nie został wpro­wa­dzo­ny. Praw­do­po­dob­nie jed­ną z przy­czyn nie­wpro­wa­dze­nia przez pol­ski rząd sta­nu klę­ski żywio­ło­wej była chęć unik­nię­cia obo­wiąz­ku wypła­ty prze Skarb Pań­stwa odszko­do­wań (stan klę­ski żywio­ło­wej – odszko­do­wa­nia). Naszym zda­niem nie­wpro­wa­dze­nie sta­nu klę­ski żywio­ło­wej nie wyklu­cza jed­nak docho­dze­nia odszko­do­wa­nia od Skar­bu Pań­stwa w związ­ku z zaka­za­niem bądź ogra­ni­cze­niem pro­wa­dze­nia dzia­łal­no­ści gospo­dar­czej okre­ślo­ne­go rodza­ju. Poni­żej wyja­śni­my, na jakie odszko­do­wa­nia mogą liczyć przed­się­bior­cy, któ­rzy ponie­śli szko­dy zwią­za­ne z wystą­pie­niem koro­na­wi­ru­sa Covid – 19 (koro­na­wi­rus – odszko­do­wa­nia).

Koronawirus stanem klęski żywiołowej

W pierw­szej kolej­no­ści nale­ży odpo­wie­dzieć sobie na pyta­nie, czy obec­nie ist­nie­ją pod­sta­wy, aby wystą­pie­nie epi­de­mii koro­na­wi­ru­sa mogło zostać uzna­ne za stan klę­ski żywio­ło­wej? Naszym zda­niem odpo­wiedź na tak posta­wio­ne pyta­nie powin­na być twier­dzą­ca a epi­de­mia koro­na­wi­ru­sa nie tyl­ko mogła, ale wręcz powin­na była zostać uzna­na za stan klę­ski żywio­ło­wej.

Kon­sty­tu­cja Rze­czy­po­spo­li­tej Pol­skiej sta­no­wi, iż w przy­pad­ku wystą­pie­nia kata­stro­fy natu­ral­nej, Rada Mini­strów może wpro­wa­dzić na tery­to­rium całe­go kra­ju bądź jego czę­ści stan klę­ski żywio­ło­wej. Stan klę­ski żywio­ło­wej musi zostać wpro­wa­dzo­ny na ozna­czo­ny okres — do 30 dni. Za zgo­dą Sej­mu okres trwa­nia sta­nu klę­ski żywio­ło­wej może zostać prze­dłu­żo­ny. Zgod­nie z obo­wią­zu­ją­cym w Pol­sce pra­wem kata­stro­fą natu­ral­ną jest rów­nież wystą­pie­nie cho­ro­by zakaź­nej u ludzi. Z całą pew­no­ścią taką cho­ro­bą zakaź­ną jest koro­na­wi­rus, z któ­rym obec­nie mamy do czy­nie­nia. 

Stan klęski żywiołowej – odszkodowania i ich wysokość

Odszko­do­wa­nia, któ­re przy­słu­gu­ją z tytu­łu ogło­sze­nia sta­nu klę­ski żywio­ło­wej pokry­wa­ne są przez Skarb Pań­stwa do wyso­ko­ści stra­ty mająt­ko­wej, jaką przed­się­bior­ca poniósł. Jest to mak­sy­mal­ne odszko­do­wa­nie, któ­re mógł­by uzy­skać przed­się­bior­ca w związ­ku z wpro­wa­dze­niem sta­nu klę­ski żywio­ło­wej. Prze­pi­sy pol­skie­go pra­wa prze­wi­du­ją w przy­pad­ku odszko­do­wań wypła­ca­nych ze wzglę­du na ogło­sze­nie sta­nu nad­zwy­czaj­ne­go przy­spie­szo­ną pro­ce­du­rę przy­zna­wa­nia rekom­pen­sat. Odszko­do­wa­nie za szko­dy wywo­ła­ne ogło­sze­niem sta­nu nad­zwy­czaj­ne­go przy­zna­wa­ne jest przez woje­wo­dę w ter­mi­nie 3 mie­się­cy od zło­że­nia przez przed­się­bior­cę wnio­sku na piśmie.

Pod­su­mo­wu­jąc, w przy­pad­ku ogło­sze­nia sta­nu klę­ski żywio­ło­wej przed­się­bior­ca mógł­by liczyć na przy­zna­nie odszko­do­wa­nia w cią­gu 3 mie­się­cy, jed­nak­że jego wyso­kość nie obej­mo­wa­ła­by utra­co­nych przez przed­się­bior­cę korzy­ści (stan klę­ski żywio­ło­wej – odszko­do­wa­nie).

Niewprowadzenie stanu klęski żywiołowej – odszkodowania i ich podstawa

Nawet nie­wpro­wa­dze­nie sta­nu klę­ski żywio­ło­wej przez pol­ski rząd nie ozna­cza, że przed­się­bior­com nie przy­słu­gu­je odszko­do­wa­nie. Pol­skie prze­pi­sy otwie­ra­ją bowiem moż­li­wość żąda­nia przez przed­się­bior­ców odszko­do­wa­nia w opar­ciu o dwie pod­sta­wy, a mia­no­wi­cie, gdy szko­da zosta­je wywo­ła­na przez:

1. wyda­nie aktu nor­ma­tyw­ne­go — roz­po­rzą­dzeń doty­czą­cych ogło­sze­nia na tere­nie Pol­ski sta­nu zagro­że­nia epi­de­micz­ne­go, a następ­nie sta­nu epi­de­mii;
2. nie­wy­da­nie aktu nor­ma­tyw­ne­go — roz­po­rzą­dze­nia Rady Mini­strów o wpro­wa­dze­niu sta­nu klę­ski żywio­ło­wej.

Odszkodowanie za wydanie przepisów niezgodnych z Konstytucją

Pol­skie wła­dze poprzez uchwa­le­nie sze­re­gu roz­po­rzą­dzeń skut­ku­ją­cych ogra­ni­cze­niem wol­no­ści dzia­łal­no­ści gospo­dar­czej (np. poprzez nakaz zamknię­cia hote­li czy skle­pów w gale­riach han­dlo­wych) dopu­ści­ły się delik­tu kon­sty­tu­cyj­ne­go. Prze­pi­sy Kon­sty­tu­cji sta­no­wią bowiem jed­no­znacz­nie, iż ogra­ni­cze­nia wol­no­ści dzia­łal­no­ści gospo­dar­czej są dopusz­czal­ne jedy­nie wyjąt­ko­wo, w waż­nym inte­re­sie publicz­nym i mogą być wpro­wa­dza­ne jedy­nie w dro­dze usta­wy. Roz­po­rzą­dze­nia i zarzą­dze­nia, jako akty praw­ne niż­sze­go rzę­du niż usta­wa nie speł­nia­ją więc wymo­gu, jaki wpro­wa­dzo­ny został w prze­pi­sach kon­sty­tu­cyj­nych. Przed­się­bior­cy, któ­rzy ponie­śli szko­dę na sku­tek wyda­nia nie­kon­sty­tu­cyj­nych roz­po­rzą­dzeń oraz zarzą­dzeń ogra­ni­cza­ją­cych ich pra­wo do pro­wa­dze­nia dzia­łal­no­ści gospo­dar­czej mogą więc żądać odszko­do­wa­nia od Skar­bu Pań­stwa.

Odszkodowanie za niewydanie rozporządzenia o wprowadzeniu stanu klęski żywiołowej

Dru­gą pod­sta­wą do żąda­nia odszko­do­wa­nia od Skar­bu Pań­stwa jest oko­licz­ność nie­wy­da­nia roz­po­rzą­dze­nia o wpro­wa­dze­niu sta­nu klę­ski żywio­ło­wej. Jak już powy­żej wyja­śnio­no, epi­de­mia koro­na­wi­ru­sa sta­no­wi pod­sta­wę do ogło­sze­nia przez rząd sta­nu klę­ski żywio­ło­wej. Oko­licz­ność nie­wy­da­nia roz­po­rzą­dze­nia jest więc przy­czy­ną, na któ­rą przed­się­bior­cy mogą powo­ły­wać się celem uzy­ska­nia od Skar­bu Pań­stwa odszko­do­wań za ponie­sio­ne przez nich szko­dy na sku­tek wystą­pie­nia epi­de­mii koro­na­wi­ru­sa.

Niewprowadzenie stanu klęski żywiołowej – odszkodowania i ich wysokość

Wsku­tek ogra­ni­cze­nia przez pol­skie wła­dze pra­wa do pro­wa­dze­nia dzia­łal­no­ści gospo­dar­czej i nie­ogło­sze­nia sta­nu klę­ski żywio­ło­wej przed­się­bior­cy mogą liczyć na zwrot cało­ści szko­dy przez sie­bie ponie­sio­nej – tj. zarów­no szko­dy rze­czy­wi­stej, jak rów­nież utra­co­nych korzy­ści. War­to wska­zać, iż utra­co­ne korzy­ści mogą być usta­la­ne w róż­ny spo­sób, np. poprzez porów­na­nie docho­dów, jakie uzy­ski­wał przed­się­bior­ca w latach poprzed­nich w ana­lo­gicz­nym okre­sie.

Niewprowadzenie stanu klęski żywiołowej – odszkodowania i droga do ich uzyskania 

Nie­wpro­wa­dze­nie sta­nu klę­ski żywio­ło­wej skut­ku­je tym, iż celem uzy­ska­nia odszko­do­wa­nia od Skar­bu Pań­stwa przed­się­bior­cy muszą docho­dzić swych praw w postę­po­wa­niu cywil­nym przed sądem. 

Pierw­sza z pod­staw odszko­do­wa­nia, tj. wyda­nie roz­po­rzą­dze­nia wpro­wa­dza­ją­ce­go stan epi­de­mii w Pol­sce ma cha­rak­ter dwu­eta­po­wy – naj­pierw roz­po­rzą­dze­nia te muszą zostać uzna­ne przez Try­bu­nał Kon­sty­tu­cyj­ny za nie­zgod­ne z Kon­sty­tu­cją. Dru­gim eta­pem jest nato­miast zło­że­nie przez przed­się­bior­cę pozwu do sądu.

Z kolei żąda­nie odszko­do­wa­nia na sku­tek nie­wy­da­nia roz­po­rzą­dze­nia o wpro­wa­dze­niu sta­nu klę­ski żywio­ło­wej jest postę­po­wa­niem jed­no­eta­po­wym, a przez to łatwiej­szym z punk­tu widze­nia przed­się­bior­cy. W postę­po­wa­niu sądo­wym to bowiem sąd jest upraw­nio­ny do stwier­dze­nia nie­zgod­no­ści dzia­łań rzą­du z pra­wem i zasą­dze­nia na rzecz przed­się­bior­cy odszko­do­wa­nia.

Podsumowanie — koronawirus a stan klęski żywiołowej — odszkodowania

Pod­su­mo­wu­jąc, przed­się­bior­cy mogą liczyć na odszko­do­wa­nie od Skar­bu Pań­stwa w związ­ku z wybu­chem koro­na­wi­ru­sa. Przed­się­bior­cy w opar­ciu o obo­wią­zu­ją­ce w Pol­sce prze­pi­sy mogą wystą­pić na dro­gę sądo­wą prze­ciw­ko Skar­bo­wi Pań­stwa o zapła­tę odszko­do­wa­nia pokry­wa­ją­ce­go w peł­ni ponie­sio­ną przez nich szko­dę (zarów­no szko­dę rze­czy­wi­stą, jak rów­nież utra­co­ne korzy­ści). Kan­ce­la­ria Praw­na Rad­kie­wicz Adwo­ka­ci i Rad­co­wie Praw­ni ofe­ru­je pomoc praw­ną klien­tom z całej Pol­ski, w tym z War­sza­wy i Łodzi, w odzy­ska­niu odszko­do­wa­nia od Skar­bu Pań­stwa w związ­ku z wpro­wa­dze­niem w Pol­sce ogra­ni­czeń bądź zaka­zów pro­wa­dze­nia dzia­ła­no­ści gospo­dar­czej na sku­tek wybu­chu epi­de­mii koro­na­wi­ru­sa.

Odszkodowania komunikacyjne

Kan­ce­la­ria Praw­na Rad­kie­wicz Adwo­ka­ci i Rad­co­wie Praw­ni docho­dzi odszko­do­wań z ubez­pie­cze­nia OC posia­da­czy pojaz­dów w przy­pad­ku, gdy posia­dacz lub kie­ru­ją­cy pojaz­dem są obo­wią­za­ni do napra­wie­nia szko­dy, wyrzą­dzo­nej w związ­ku z ruchem tego pojaz­du, będą­cej następ­stwem śmier­ci, uszko­dze­nia cia­ła, roz­stro­ju zdro­wia bądź też utra­ty, znisz­cze­nia lub uszko­dze­nia mie­nia. W przy­pad­ku gdy ubez­pie­czy­ciel wypła­ca oso­bie poszko­do­wa­nej zani­żo­ne odszko­do­wa­nie OC docho­dzi­my dopła­ty do odszko­do­wa­nia OC (odzy­ski­wa­nie odszko­do­wań OC).

Nale­ży pod­kre­ślić, iż za szko­dę powsta­łą w związ­ku z ruchem pojaz­du uwa­ża się rów­nież szko­dę powsta­łą pod­czas i w związ­ku z:

1. wsia­da­niem do pojaz­du lub wysia­da­niem z nie­go;
2. bez­po­śred­nim zała­do­wy­wa­niem lub roz­ła­do­wy­wa­niem pojaz­du;
3. zatrzy­ma­niem lub posto­jem pojaz­du.

Uzy­sku­je­my odszko­do­wa­nia z OC spraw­cy wypad­ku, w szcze­gól­no­ści z tytu­łu ponie­sio­ne­go uszczerb­ku na zdro­wiu, utra­co­nych docho­dów, a tak­że ponie­sio­nych kosz­tów lecze­nia (m.in. kosz­ty zaku­pów leków, odpłat­nych wizyt lekar­skich, dojaz­dów na wizy­ty kon­tro­l­ne).

Odszko­do­wa­nie za uszczer­bek na zdro­wiu obej­mu­je wszel­kie wyni­kłe z tego tytu­łu kosz­ty (uszczer­bek na zdro­wiu — odszko­do­wa­nie). W dodat­ku przy­czy­nie­nie się poszko­do­wa­ne­go do powsta­nia szko­dy nie prze­są­dza auto­ma­tycz­nie w ogó­le ani o obni­że­niu rekom­pen­sa­ty pie­nięż­nej, ani o stop­niu jej obni­że­nia. Nale­ży pod­kre­ślić, iż wyso­kość odszko­do­wa­nia powin­na być usta­lo­na według cen z daty usta­le­nia rekom­pen­sa­ty pie­nięż­nej.

Na żąda­nie poszko­do­wa­ne­go zobo­wią­za­ny do napra­wie­nia szko­dy powi­nien wyło­żyć z góry sumę potrzeb­ną na kosz­ty lecze­nia (m.in. kosz­ty lekarstw, kon­sul­ta­cji u wybit­nych spe­cja­li­stów, wydat­ki zwią­za­ne z prze­wo­zem cho­re­go do szpi­ta­la), a jeże­li poszko­do­wa­ny stał się inwa­li­dą, tak­że sumę potrzeb­ną na kosz­ty przy­go­to­wa­nia do inne­go zawo­du.

Docho­dzi­my tak­że odszko­do­wań w związ­ku z uszko­dze­niem pojaz­du wypła­ca­nych w ramach ubez­pie­cze­nia AC (odszko­do­wa­nie z AC). Uzy­sku­je­my rekom­pen­sa­tę pie­nięż­ną uwzględ­nia­ją­cą utra­tę war­to­ści ryn­ko­wej pojaz­du (dopła­ty do odszko­do­wań), jak rów­nież odszko­do­wa­nie za brak samo­cho­du zastęp­cze­go.

Odszkodowania po wypadku samochodowym — odpowiedzialność na zasadzie ryzyka

Nale­ży pod­kre­ślić, iż posia­dacz pojaz­du pono­si odpo­wie­dzial­ność za szko­dę na oso­bie lub mie­niu, wyrzą­dzo­ną komu­kol­wiek przez ruch pojaz­du na zasa­dzie ryzy­ka. Jest to zaostrzo­na odpo­wie­dzial­ność, któ­ra pole­ga na tym, że spraw­ca szko­dy może uwol­nić się od odpo­wie­dzial­no­ści tyl­ko wów­czas, gdy szko­da nastą­pi­ła wsku­tek siły wyż­szej albo wyłącz­nie z winy poszko­do­wa­ne­go lub oso­by trze­ciej, za któ­rą nie pono­si odpo­wie­dzial­no­ści. Powyż­sze ozna­cza, iż posia­dacz pojaz­du jest obo­wią­za­ny do napra­wie­nia szko­dy, mimo że do powsta­nia szko­dy nie doszło z jego winy. Jed­nak­że w razie zde­rze­nia się pojaz­dów posia­da­cze pojaz­dów mogą wza­jem­nie żądać napra­wie­nia ponie­sio­nych szkód jedy­nie w opar­ciu o zasa­dę winy. Na zasa­dzie winy odpo­wia­da rów­nież posia­dacz pojaz­du odpo­wie­dzial­ny za szko­dy wyrzą­dzo­ne tym oso­bom, któ­re prze­wo­zi z grzecz­no­ści.

Odszkodowanie za wypadek komunikacyjny — zadośćuczynienie

W razie uszko­dze­nia cia­ła lub wywo­ła­nia roz­stro­ju zdro­wia Kan­ce­la­ria Praw­na Rad­kie­wicz Adwo­ka­ci i Rad­co­wie Praw­ni docho­dzi w imie­niu poszko­do­wa­ne­go zadość­uczy­nie­nia pie­nięż­ne­go za dozna­ną krzyw­dę. Z uwa­gi na nie­wy­mier­ny cha­rak­ter krzyw­dy, oce­nia­jąc jej roz­miar, nale­ży wziąć pod uwa­gę cało­kształt oko­licz­no­ści kon­kret­nej spra­wy, a w szcze­gól­no­ści: czas trwa­nia i sto­pień inten­syw­no­ści cier­pień fizycz­nych i psy­chicz­nych, nie­od­wra­cal­ność skut­ków ura­zu (kalec­two, oszpe­ce­nie), szan­se na przy­szłość, rodzaj wyko­ny­wa­nej pra­cy, wiek poszko­do­wa­ne­go, poczu­cie nie­przy­dat­no­ści spo­łecz­nej, bez­rad­ność życio­wą, jak rów­nież posta­wę spraw­cy.

Z całą pew­no­ścią oko­licz­no­ści spra­wy zwią­za­ne z sytu­acją, w któ­rej zna­lazł się poszko­do­wa­ny wsku­tek wypad­ku powin­ny być usta­lo­ne i oce­nio­ne indy­wi­du­al­nie. W dodat­ku wyso­kość zadość­uczy­nie­nia powin­na uwzględ­niać aktu­al­ne warun­ki i sto­pę życio­wą spo­łe­czeń­stwa kra­ju, w któ­rym miesz­ka poszko­do­wa­ny. Nale­ży pod­kre­ślić, iż wyso­kość zadość­uczy­nie­nia zasą­dzo­na w innych, nawet podob­nych spra­wach, nie może sta­no­wić pod­sta­wy do miar­ko­wa­nia zadość­uczy­nie­nia. W świe­tle orzecz­nic­twa Sądu Naj­wyż­sze­go nie moż­na akcep­to­wać sto­so­wa­nia tary­fi­ka­to­ra i usta­la­nia wyso­ko­ści zadość­uczy­nie­nia według pro­cen­tów trwa­łe­go uszczerb­ku na zdro­wiu z uwa­gi na fakt, iż zdro­wie jest dobrem o szcze­gól­nie wyso­kiej war­to­ści.

Docho­dzi­my zadość­uczy­nie­nia pie­nięż­ne­go tak­że w imie­niu spad­ko­bier­ców poszko­do­wa­ne­go, jeśli rosz­cze­nie zosta­ło uzna­ne przez spraw­cę szko­dy na piśmie albo gdy powódz­two prze­ciw­ko spraw­cy szko­dy zosta­ło wyto­czo­ne za życia poszko­do­wa­ne­go.

Odszkodowania komunikacyjne — śmierć poszkodowanego

Jeże­li wsku­tek uszko­dze­nia cia­ła lub wywo­ła­nia roz­stro­ju zdro­wia nastą­pi­ła śmierć poszko­do­wa­ne­go, docho­dzi­my od spraw­cy szko­dy zwro­tu kosz­tów lecze­nia i pogrze­bu temu, kto je poniósł. Nale­ży pod­kre­ślić, iż do uzy­ska­nia odszko­do­wa­nia koniecz­ne jest ist­nie­nie związ­ku przy­czy­no­we­go mię­dzy uszko­dze­niem cia­ła lub wywo­ła­niem roz­stro­ju zdro­wia a śmier­cią poszko­do­wa­ne­go. Nie ma nato­miast zna­cze­nia w jakim cza­sie po zda­rze­niu nastą­pi­ła śmierć poszko­do­wa­ne­go. Nota­be­ne na poczet rekom­pen­sa­ty pie­nięż­nej z tytu­łu zwro­tu ponie­sio­nych kosz­tów pogrze­bu nie pod­le­ga zali­cze­niu zasi­łek pogrze­bo­wy.

W imie­niu osób, wzglę­dem któ­rych cią­żył na zmar­łym usta­wo­wy obo­wią­zek ali­men­ta­cyj­ny, docho­dzi­my od osób zobo­wią­za­nych do napra­wie­nia szko­dy, ren­ty obli­czo­nej sto­sow­nie do potrzeb poszko­do­wa­ne­go oraz do moż­li­wo­ści zarob­ko­wych i mająt­ko­wych zmar­łe­go przez czas praw­do­po­dob­ne­go trwa­nia obo­wiąz­ku ali­men­ta­cyj­ne­go. Nota­be­ne nie jest istot­ne, czy zmar­ły fak­tycz­nie wyko­ny­wał obo­wiąz­ki wobec osób, wzglę­dem któ­rych cią­żył na zmar­łym usta­wo­wy obo­wią­zek ali­men­ta­cyj­ny. Dla zasą­dze­nia ren­ty nie ma rów­nież zna­cze­nia czy obo­wią­zek ali­men­ta­cyj­ny był stwier­dzo­ny pra­wo­moc­nym wyro­kiem.

Takiej samej ren­ty docho­dzi­my tak­że w imie­niu innych osób bli­skich, któ­rym zmar­ły dobro­wol­nie i sta­le dostar­czał środ­ków utrzy­ma­nia, jeże­li z oko­licz­no­ści wyni­ka, że wyma­ga­ją tego zasa­dy współ­ży­cia spo­łecz­ne­go. Przez oso­by bli­skie nale­ży rozu­mieć tak­że krew­nych, powi­no­wa­tych, wycho­wań­ców oraz kon­ku­bi­nę.

Dla naj­bliż­szych człon­ków rodzi­ny zmar­łe­go poszko­do­wa­ne­go Kan­ce­la­ria Praw­na Rad­kie­wicz Adwo­ka­ci i Rad­co­wie Praw­ni uzy­sku­je odszko­do­wa­nia, jeże­li wsku­tek śmier­ci poszko­do­wa­ne­go nastą­pi­ło znacz­ne pogor­sze­nie ich sytu­acji życio­wej. Przez pogor­sze­nie sytu­acji życio­wej wsku­tek śmier­ci oso­by naj­bliż­szej nale­ży rozu­mieć stra­ty mate­rial­ne, jak rów­nież nie­ma­te­rial­ne powsta­łe wsku­tek utra­ty oso­bi­stych rela­cji ze zmar­łym, któ­re rzu­tu­ją na sytu­ację mate­rial­ną naj­bliż­szych człon­ków rodzi­ny zmar­łe­go.

Zgod­nie z orzecz­nic­twem Sądu Naj­wyż­sze­go moż­na przy­jąć, na zasa­dzie domnie­ma­nia fak­tycz­ne­go (bez szcze­gó­ło­we­go docie­ka­nia kon­kret­nych zda­rzeń lub stop­nia ich praw­do­po­do­bień­stwa), że nega­tyw­ne emo­cje, któ­re wywo­ła­ły cho­ro­bę, osła­bie­nie aktyw­no­ści życio­wej i moty­wa­cji do prze­zwy­cię­ża­nia trud­no­ści dnia codzien­ne­go, pogor­szy­ły dotych­cza­so­wą sytu­ację życio­wą oso­by z naj­bliż­sze­go krę­gu rodzi­ny zmar­łe­go. Nale­ży pod­kre­ślić, iż „sto­sow­ne odszko­do­wa­nie” musi sta­no­wić taką kwo­tę, któ­ra odczu­wal­na jest jako real­ne, ade­kwat­ne przy­spo­rze­nie zarów­no przez upraw­nio­ne­go, jak rów­nież z obiek­tyw­ne­go punk­tu widze­nia uwzględ­nia­ją­ce­go oce­nę więk­szo­ści roz­sąd­nie myślą­cych ludzi.

Ponad­to dla naj­bliż­szych człon­ków rodzi­ny zmar­łe­go docho­dzi­my zadość­uczy­nie­nia pie­nięż­ne­go za dozna­ną krzyw­dę. Nota­be­ne zadość­uczy­nie­nie nie jest uza­leż­nio­ne od pogor­sze­nia sytu­acji mate­rial­nej oso­by upraw­nio­nej i ponie­sie­nia szko­dy mająt­ko­wej. Celem zadość­uczy­nie­nia jest bowiem kom­pen­sa­cja dozna­nej krzyw­dy, a zatem zła­go­dze­nie cier­pie­nia psy­chicz­ne­go powsta­łe­go wsku­tek śmier­ci oso­by naj­bliż­szej i pomoc pokrzyw­dzo­ne­mu w dosto­so­wa­niu się do zmie­nio­nej sytu­acji życio­wej.

Odszkodowanie po wypadku samochodowym — renta

Jeże­li poszko­do­wa­ny utra­cił cał­ko­wi­cie lub czę­ścio­wo zdol­ność do pra­cy zarob­ko­wej albo jeże­li zwięk­szy­ły się jego potrze­by lub zmniej­szy­ły wido­ki powo­dze­nia na przy­szłość, może on żądać od zobo­wią­za­ne­go do napra­wie­nia szko­dy odpo­wied­niej ren­ty. W dodat­ku przy­zna­nie ren­ty z tytu­łu zwięk­szo­nych potrzeb nie jest uza­leż­nio­ne od wyka­za­nia, że poszko­do­wa­ny te potrze­by fak­tycz­nie zaspo­ka­ja i pono­si zwią­za­ne z tym wydat­ki. Nale­ży pod­nieść, iż spra­wo­wa­nie przez domow­ni­ków (np. żonę lub cór­kę) opie­ki nad poszko­do­wa­nym nie pozba­wia go pra­wa żąda­nia zwięk­szo­nej z tego tytu­łu ren­ty. Nale­ży pod­kre­ślić, iż jeże­li w chwi­li wyda­nia wyro­ku szko­dy nie da się dokład­nie usta­lić, poszko­do­wa­ne­mu może być przy­zna­na ren­ta tym­cza­so­wa.

Jednorazowe odszkodowanie wypadkowe zamiast renty

Na żąda­nie poszko­do­wa­ne­go Kan­ce­la­ria Praw­na Rad­kie­wicz Adwo­ka­ci i Rad­co­wie Praw­ni zamiast ren­ty docho­dzi jed­no­ra­zo­we­go odszko­do­wa­nia w szcze­gól­no­ści, gdy poszko­do­wa­ny stał się inwa­li­dą, a przy­zna­nie jed­no­ra­zo­wej rekom­pen­sa­ty pie­nięż­nej uła­twi mu wyko­ny­wa­nie nowe­go zawo­du. Waż­nym powo­dem uza­sad­nia­ją­cym przy­zna­nie jed­no­ra­zo­wej rekom­pen­sa­ty pie­nięż­nej mogą być tak­że oko­licz­no­ści wska­zu­ją­ce, iż przy­szłe raty nie będą mogły być egze­kwo­wa­ne, np. w przy­pad­ku wyjaz­du dłuż­ni­ka na sta­łe za gra­ni­cę bez pozo­sta­wie­nia mająt­ku w kra­ju. Jed­no­ra­zo­wą rekom­pen­sa­tę pie­nięż­ną usta­la się przy uwzględ­nie­niu wszyst­kich oko­licz­no­ści, w szcze­gól­no­ści wyso­ko­ści ren­ty, wie­ku oso­by upraw­nio­nej, praw­do­po­do­bień­stwa dłu­go­ści jej życia lub cza­su trwa­nia ren­ty. Nota­be­ne jed­no­ra­zo­we odszko­do­wa­nie wypła­co­ne przez pra­co­daw­cę nie pod­le­ga odli­cze­niu od przy­słu­gu­ją­ce­mu poszko­do­wa­ne­mu zadość­uczy­nie­niu pie­nięż­ne­mu. Nale­ży pod­kre­ślić, iż sąd może doko­nać zamia­ny ren­ty na jed­no­ra­zo­we odszko­do­wa­nie mimo bra­ku zgod­nej woli stron.

Odzyskiwanie odszkodowań komunikacyjnych a przedawnienie

Rosz­cze­nie o napra­wie­nie szko­dy ule­ga co do zasa­dy przedaw­nie­niu z upły­wem lat trzech od dnia, w któ­rym poszko­do­wa­ny dowie­dział się o szko­dzie i o oso­bie obo­wią­za­nej do jej napra­wie­nia. Jest to istot­ne, gdyż po upły­wie ter­mi­nu przedaw­nie­nia spraw­ca szko­dy może uchy­lić się od napra­wie­nia szko­dy.

Podsumowanie — odszkodowanie za wypadek samochodowy

Kan­ce­la­ria Praw­na Rad­kie­wicz Adwo­ka­ci i Rad­co­wie Praw­ni (kan­ce­la­ria odszko­do­waw­cza) posia­da duże doświad­cze­nie w uzy­ski­wa­niu odszko­do­wań (m.in. odszko­do­wa­nie z OC spraw­cy koli­zji dro­go­wej, odszko­do­wa­nie za pobyt w szpi­ta­lu, dopła­ta do odszko­do­wa­nia). Docho­dzi­my odszko­do­wań, któ­re obej­mu­ją m.in. zwrot ponie­sio­nych kosz­tów lecze­nia oraz zwrot utra­co­ne­go zarob­ku. Zapra­sza­my zatem do kon­tak­tu z naszą Kan­ce­la­rią oso­by zain­te­re­so­wa­ne docho­dze­niem odszko­do­wań komu­ni­ka­cyj­nych.

Wypadek w pracy — odszkodowanie

Kan­ce­la­ria Praw­na Rad­kie­wicz Adwo­ka­ci i Rad­co­wie Praw­ni (kan­ce­la­ria odszko­do­waw­cza) docho­dzi w imie­niu swo­ich klien­tów odszko­do­wań z tytu­łu wypad­ków w pra­cy (“usłu­ga wypa­dek w pra­cy odszko­do­wa­nie”). Dopusz­czal­ne jest bowiem docho­dze­nie przez pra­cow­ni­ka od pra­co­daw­cy rosz­czeń uzu­peł­nia­ją­cych z tytu­łu wypad­ków przy pra­cy, opar­tych na prze­pi­sach pra­wa cywil­ne­go, w szcze­gól­no­ści odszko­do­wa­nia za uszczer­bek na zdro­wiu. Nale­ży pod­kre­ślić, iż odszko­do­wa­nia powy­pad­ko­we z tytu­łu wywo­ła­nia uszczerb­ku na zdro­wiu pra­cow­ni­ka obej­mu­ją wszel­kie wyni­ka­ją­ce z tego powo­du wydat­ki. Zobo­wią­za­ny do napra­wie­nia szko­dy powi­nien na żąda­nie poszko­do­wa­ne­go wypła­cić z góry kwo­tę potrzeb­ną na kosz­ty lecze­nia (m.in. kosz­ty kon­sul­ta­cji u wybit­nych spe­cja­li­stów, wydat­ki na lekar­stwa oraz kosz­ty prze­wo­zu cho­re­go do szpi­ta­la), a w przy­pad­ku, gdy poszko­do­wa­ny stał się inwa­li­dą, rów­nież kwo­tę potrzeb­ną na kosz­ty przy­go­to­wa­nia do inne­go zawo­du.

Nie wystar­czy jed­nak, że pra­cow­nik wystę­pu­jąc z takim powódz­twem, powo­ła się w postę­po­wa­niu sądo­wym jedy­nie na fakt wypad­ku przy pra­cy, któ­ry stwier­dzo­ny został pro­to­ko­łem powy­pad­ko­wym. Pra­cow­nik jest bowiem obo­wią­za­ny wyka­zać prze­słan­ki praw­ne odpo­wie­dzial­no­ści odszko­do­waw­czej: 1) cią­żą­cą na pra­co­daw­cy odpo­wie­dzial­ność z tytu­łu czy­nu nie­do­zwo­lo­ne­go, 2) ponie­sio­ną szko­dę (uszczer­bek na zdro­wiu) oraz 3) zwią­zek przy­czy­no­wy pomię­dzy zda­rze­niem będą­cym wypad­kiem przy pra­cy a powsta­niem szko­dy. Nale­ży pod­kre­ślić, iż wyso­kość odszko­do­wa­nia powin­na być usta­lo­na według cen z daty usta­le­nia rekom­pen­sa­ty pie­nięż­nej.

Do uzna­nia odpo­wie­dzial­no­ści pra­co­daw­cy na zasa­dzie winy za skut­ki wypad­ku przy pra­cy koniecz­ne jest stwier­dze­nie, że w kon­kret­nych oko­licz­no­ściach fak­tycz­nych pra­ca zosta­ła zor­ga­ni­zo­wa­na nie­pra­wi­dło­wo, co w kon­se­kwen­cji dopro­wa­dzi­ło do wypad­ku, albo że ist­nie­ją­ce real­ne zagro­że­nia przy jej wyko­ny­wa­niu nie zosta­ły roz­po­zna­ne przez pra­co­daw­cę, wobec cze­go pra­cow­nik nie miał o nich żad­nej wie­dzy, albo zagro­że­nia fak­tycz­nie roz­po­zna­ne nie zosta­ły wyeli­mi­no­wa­ne przez pra­co­daw­cę, co nara­zi­ło pra­cow­ni­ka na uszczer­bek na zdro­wiu.

Pra­co­daw­ca pono­si na zasa­dzie winy odpo­wie­dzial­ność za szko­dę dozna­ną przez pra­cow­ni­ka wsku­tek wypad­ku w pra­cy, gdy moż­na uznać, że do zda­rze­nia doszło w wyni­ku nie­do­peł­nie­nia cią­żą­cych na pra­co­daw­cy obo­wiąz­ków, np. w dzie­dzi­nie bez­pie­czeń­stwa i higie­ny pra­cy. Przy­czy­ną wypad­ku przy pra­cy może być wyko­ny­wa­nie codzien­nych obo­wiąz­ków pra­cow­ni­czych, jeże­li przy­czy­ni­ły się w zna­czą­cym stop­niu do pogor­sze­nia samo­ist­nej cho­ro­by pra­cow­ni­ka. Nale­ży pod­kre­ślić, iż pra­co­daw­ca odpo­wia­da za szko­dę tak­że wów­czas, gdy wina może być przy­pi­sa­na jedy­nie same­mu poszko­do­wa­ne­mu, jeże­li rów­no­cze­śnie wystą­pi­ły inne jesz­cze przy­czy­ny szko­dy w rozu­mie­niu ade­kwat­ne­go związ­ku przy­czy­no­we­go, choć­by nie­za­wi­nio­ne przez pra­co­daw­cę.

Zadośćuczynienie za skutki wypadku przy pracy

W razie uszko­dze­nia cia­ła lub wywo­ła­nia roz­stro­ju zdro­wia docho­dzi­my w imie­niu pra­cow­ni­ka zadość­uczy­nie­nia pie­nięż­ne­go za dozna­ną krzyw­dę. Pod poję­ciem krzyw­dy rozu­mie się cier­pie­nie fizycz­ne (np. ból) oraz cier­pie­nie psy­chicz­ne (ujem­ne uczu­cia zwią­za­ne z cier­pie­nia­mi fizycz­ny­mi lub następ­stwa­mi uszko­dze­nia cia­ła albo roz­stro­ju zdro­wia np. w posta­ci wyłą­cze­nia z nor­mal­ne­go życia).

Usta­la­jąc wyso­kość zadość­uczy­nie­nia powin­no się uwzględ­nić indy­wi­du­al­ne wła­ści­wo­ści i subiek­tyw­ne odczu­cia pokrzyw­dzo­ne­go pra­cow­ni­ka. Zadość­uczy­nie­nie musi być ade­kwat­ne do aktu­al­nych warun­ków gospo­dar­ki ryn­ko­wej oraz sta­no­wić odczu­wal­ną war­tość eko­no­micz­ną. W świe­tle orzecz­nic­twa Sądu Naj­wyż­sze­go zadość­uczy­nie­nie za krzyw­dę dozna­ną na sku­tek poważ­ne­go roz­stro­ju zdro­wia i zwią­za­ne­go z nim trwa­łe­go kalec­twa nie może być uzna­ne za nad­mier­ne, jeśli jest ono ade­kwat­ne do stop­nia odnie­sio­nych obra­żeń i zwią­za­nych z nimi trwa­łych następstw dla zdro­wia i egzy­sten­cji poszko­do­wa­ne­go. Nale­ży pod­kre­ślić, iż od przy­słu­gu­ją­ce­go poszko­do­wa­ne­mu zadość­uczy­nie­nia pie­nięż­ne­go nie odli­cza się wypła­co­ne­go przez pra­co­daw­cę odszko­do­wa­nia za wypa­dek w pra­cy (wypa­dek w dro­dze do i z pra­cy).

W imie­niu spad­ko­bier­ców poszko­do­wa­ne­go pra­cow­ni­ka Kan­ce­la­ria Praw­na Rad­kie­wicz Adwo­ka­ci i Rad­co­wie Praw­ni docho­dzi tak­że zadość­uczy­nie­nia pie­nięż­ne­go, jeże­li powódz­two prze­ciw­ko pra­co­daw­cy zosta­ło wyto­czo­ne za życia poszko­do­wa­ne­go albo gdy rosz­cze­nie zosta­ło uzna­ne przez pra­co­daw­cę na piśmie.

Wypadek przy pracy — odszkodowanie za śmierć pracownika

Jeśli wsku­tek wywo­ła­nia uszczerb­ku na zdro­wiu nastą­pi­ła śmierć pra­cow­ni­ka, docho­dzi­my od pra­co­daw­cy zwro­tu kosz­tów lecze­nia i pogrze­bu w imie­niu oso­by, któ­ra te kosz­ty ponio­sła. Nota­be­ne do uzy­ska­nia odszko­do­wa­nia koniecz­ne jest wyka­za­nie ist­nie­nia związ­ku przy­czy­no­we­go mię­dzy wywo­ła­niem uszczerb­ku na zdro­wiu a śmier­cią pra­cow­ni­ka. Bez zna­cze­nia dla uzy­ska­nia odszko­do­wa­nia jest nato­miast dłu­gość okre­su, któ­ry upły­nął od zda­rze­nia do śmier­ci pra­cow­ni­ka. Nale­ży pod­kre­ślić, iż zasi­łek pogrze­bo­wy nie pod­le­ga zali­cze­niu na poczet rekom­pen­sa­ty pie­nięż­nej z tytu­łu zwro­tu ponie­sio­nych kosz­tów pogrze­bu.

W imie­niu osób, wzglę­dem któ­rych cią­żył na zmar­łym pra­cow­ni­ku usta­wo­wy obo­wią­zek ali­men­ta­cyj­ny Kan­ce­la­ria Praw­na Rad­kie­wicz Adwo­ka­ci i Rad­co­wie Praw­ni docho­dzi tak­że od pra­co­daw­cy ren­ty obli­czo­nej sto­sow­nie do potrzeb pra­cow­ni­ka oraz do moż­li­wo­ści zarob­ko­wych i mająt­ko­wych pra­cow­ni­ka przez czas praw­do­po­dob­ne­go trwa­nia obo­wiąz­ku ali­men­ta­cyj­ne­go. War­to wska­zać, iż bez zna­cze­nia dla zasą­dze­nia ren­ty jest to czy obo­wiąz­ki wobec osób, wzglę­dem któ­rych cią­żył na zmar­łym pra­cow­ni­ku usta­wo­wy obo­wią­zek ali­men­ta­cyj­ny, były przez zmar­łe­go pra­cow­ni­ka fak­tycz­nie wyko­ny­wa­ne, jak rów­nież to czy obo­wią­zek ali­men­ta­cyj­ny był stwier­dzo­ny pra­wo­moc­nym wyro­kiem.

Jeśli z oko­licz­no­ści wyni­ka, że wyma­ga­ją tego zasa­dy współ­ży­cia spo­łecz­ne­go docho­dzi­my ren­ty rów­nież w imie­niu innych osób bli­skich, któ­rym zmar­ły pra­cow­nik dobro­wol­nie i sta­le dostar­czał środ­ków utrzy­ma­nia. Pod poję­ciem „osób bli­skich” nale­ży rozu­mieć rów­nież krew­nych, powi­no­wa­tych, wycho­wań­ców oraz kon­ku­bi­nę.

Uzy­sku­je­my odszko­do­wa­nie dla naj­bliż­szych człon­ków rodzi­ny zmar­łe­go pra­cow­ni­ka, jeśli z powo­du śmier­ci pra­cow­ni­ka nastą­pi­ło znacz­ne pogor­sze­nie ich sytu­acji życio­wej. Pogor­sze­nie sytu­acji życio­wej może pole­gać na uczu­ciu osa­mot­nie­nia i trud­no­ściach życio­wych dziec­ka pozba­wio­ne­go tro­ski i opie­ki mat­ki, przy­spie­sze­niu cho­ro­by lub osła­bie­niu ener­gii życio­wej. Nota­be­ne poprzez „sto­sow­ne odszko­do­wa­nie” nale­ży rozu­mieć taką kwo­tę, któ­ra odczu­wal­na jest jako real­ne, ade­kwat­ne przy­spo­rze­nie z obiek­tyw­ne­go punk­tu widze­nia uwzględ­nia­ją­ce­go oce­nę więk­szo­ści roz­sąd­nie myślą­cych ludzi, jak rów­nież z punk­tu widze­nia upraw­nio­ne­go.

W imie­niu naj­bliż­szych człon­ków rodzi­ny zmar­łe­go pra­cow­ni­ka docho­dzi­my tak­że zadość­uczy­nie­nia pie­nięż­ne­go za dozna­ną krzyw­dę. Nale­ży pod­kre­ślić, iż do uzy­ska­nia zadość­uczy­nie­nia nie jest koniecz­ne wyka­za­nie, iż ponie­sio­no szko­dę mająt­ko­wą, jak rów­nież, iż doszło do pogor­sze­nia sytu­acji mate­rial­nej oso­by upraw­nio­nej. Zasą­dze­nie zadość­uczy­nie­nia ma bowiem dopro­wa­dzić do kom­pen­sa­cji dozna­nej krzyw­dy, a zatem do udzie­le­nia pomo­cy pokrzyw­dzo­ne­mu w dosto­so­wa­niu się do zmie­nio­nej sytu­acji życio­wej, jak rów­nież do zła­go­dze­nia cier­pie­nia psy­chicz­ne­go spo­wo­do­wa­ne­go śmier­cią oso­by naj­bliż­szej.

Odszkodowanie po wypadku w pracy — renta uzupełniająca

Pra­cow­nik może żądać od pra­co­daw­cy odpo­wied­niej ren­ty uzu­peł­nia­ją­cej w przy­pad­ku cał­ko­wi­tej lub czę­ścio­wej utra­ty przez nie­go zdol­no­ści do pra­cy zarob­ko­wej albo zwięk­sze­nia się jego potrzeb lub zmniej­sze­nia się wido­ków powo­dze­nia na przy­szłość. Poszko­do­wa­ny nie musi wyka­zać, że fak­tycz­nie zaspo­ka­ja potrze­by i pono­si zwią­za­ne z tym wydat­ki, aby zosta­ła mu przy­zna­na ren­ta uzu­peł­nia­ją­ca z tytu­łu zwięk­szo­nych potrzeb. Mało tego ren­ta uzu­peł­nia­ją­ca przy­słu­gu­je poszko­do­wa­ne­mu tak­że wów­czas, gdy jest on na utrzy­ma­niu rodzi­ny, a opie­kę nad nim spra­wu­ją domow­ni­cy (np. żona lub cór­ka). Nale­ży pod­kre­ślić, iż pra­cow­ni­ko­wi może być przy­zna­na ren­ta tym­cza­so­wa, jeże­li w chwi­li wyda­nia wyro­ku szko­dy nie moż­na dokład­nie usta­lić.

Jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy zamiast renty uzupełniającej

Z waż­nych powo­dów sąd może na żąda­nie poszko­do­wa­ne­go pra­cow­ni­ka przy­znać mu zamiast ren­ty uzu­peł­nia­ją­cej lub jej czę­ści odszko­do­wa­nie jed­no­ra­zo­we. Doty­czy to w szcze­gól­no­ści wypad­ku, gdy poszko­do­wa­ny stał się inwa­li­dą, a przy­zna­nie jed­no­ra­zo­wej rekom­pen­sa­ty pie­nięż­nej uła­twi mu wyko­ny­wa­nie nowe­go zawo­du. Zasą­dze­nie jed­no­ra­zo­wej rekom­pen­sa­ty pie­nięż­nej zamiast ren­ty uzu­peł­nia­ją­cej jest uza­sad­nio­ne tak­że w sytu­acji, gdy przy­szłe raty nie będą mogły być egze­kwo­wa­ne wsku­tek wyjaz­du dłuż­ni­ka na sta­łe za gra­ni­cę bez pozo­sta­wie­nia mająt­ku w kra­ju. Nale­ży pod­kre­ślić, iż przy usta­la­niu jed­no­ra­zo­wej rekom­pen­sa­ty pie­nięż­nej uwzględ­nia się zarów­no wyso­kość oraz czas trwa­nia ren­ty uzu­peł­nia­ją­cej, jak rów­nież wiek oraz praw­do­po­do­bień­stwo dłu­go­ści życia oso­by upraw­nio­nej. War­to wska­zać, iż do zamia­ny przez sąd ren­ty uzu­peł­nia­ją­cej na jed­no­ra­zo­we odszko­do­wa­nie może dojść pomi­mo bra­ku zgod­nej woli stron.

Dochodzenie odszkodowań za wypadek w pracy a przedawnienie

Nale­ży pod­kre­ślić, iż pra­co­daw­ca może uchy­lić się od napra­wie­nia szko­dy po upły­wie ter­mi­nu przedaw­nie­nia. Okres przedaw­nie­nia rosz­cze­nia o napra­wie­nie szko­dy wyno­si zaś co do zasa­dy trzy lata licząc od dnia, w któ­rym pra­cow­nik dowie­dział się o szko­dzie.

Podsumowanie — odszkodowanie za wypadek w pracy

Kan­ce­la­ria Praw­na Rad­kie­wicz Adwo­ka­ci i Rad­co­wie Praw­ni posia­da­ją wie­dzę i doświad­cze­nie, aby w spo­sób pro­fe­sjo­nal­ny docho­dzić odszko­do­wań (wypa­dek w pra­cy odszko­do­wa­nie). Dla naszych klien­tów uzy­sku­je­my zarów­no odszko­do­wa­nie za uszczer­bek na zdro­wiu, zadość­uczy­nie­nie za dozna­ną krzyw­dę, jak rów­nież ren­tę. Zachę­ca­my więc oso­by, któ­re ule­gły wypad­ko­wi w pra­cy do sko­rzy­sta­nia z naszych usług.

Odszkodowania za błędy medyczne

Kan­ce­la­ria Praw­na Rad­kie­wicz Adwo­ka­ci i Rad­co­wie Praw­ni posia­da­ją wie­dzę i doświad­cze­nie, aby w spo­sób pro­fe­sjo­nal­ny docho­dzić odszko­do­wań (wypa­dek w pra­cy odszko­do­wa­nie, odszko­do­wa­nia komu­ni­ka­cyj­ne, odszko­do­wa­nie za błąd medycz­ny). Dla naszych klien­tów uzy­sku­je­my zarów­no odszko­do­wa­nie za uszczer­bek na zdro­wiu, zadość­uczy­nie­nie za dozna­ną krzyw­dę, jak rów­nież ren­tę. Zachę­ca­my więc oso­by, któ­re ule­gły wypad­ko­wi w pra­cy do sko­rzy­sta­nia z naszych usług.

Kan­ce­la­ria Praw­na Rad­kie­wicz Adwo­ka­ci i Rad­co­wie Praw­ni docho­dzi odszko­do­wań za błę­dy medycz­ne (kan­ce­la­ria odszko­do­waw­cza). W razie uszczerb­ku na zdro­wiu oprócz odszko­do­wa­nia docho­dzi­my m.in. zadość­uczy­nie­nia pie­nięż­ne­go za dozna­ną krzyw­dę, ren­ty, kosz­tów przy­go­to­wa­nia do inne­go zawo­du, zwro­tu kosz­tów lecze­nia (m.in. kosz­ty lekarstw, wizyt lekar­skich oraz prze­wo­zu poszko­do­wa­ne­go do szpi­ta­la), jak rów­nież utra­co­nych docho­dów.

W spra­wach, w któ­rych wywo­dzi­my odpo­wie­dzial­ność jed­nost­ki medycz­nej ze zda­rze­nia, któ­rym jest błąd lekar­ski, lekarz odpo­wia­da na zasa­dzie winy, któ­rą moż­na mu przy­pi­sać jedy­nie w przy­pad­ku wystą­pie­nia ele­men­tu obiek­tyw­nej i subiek­tyw­nej nie­wła­ści­wo­ści postę­po­wa­nia. Z ele­men­tem obiek­tyw­nym mamy do czy­nie­nia w przy­pad­ku naru­sze­nia zasad wie­dzy medycz­nej i doświad­cze­nia, zaś ele­ment subiek­tyw­ny jest zwią­za­ny z zacho­wa­niem przez leka­rza wyso­kie­go pozio­mu prze­cięt­nej sta­ran­no­ści zawo­do­wej. Wyko­na­nie zabie­gu ope­ra­cyj­ne­go jest koń­co­wym eta­pem pro­ce­du­ry, któ­ra skła­da się zazwy­czaj z wie­lu świad­czeń dia­gno­stycz­nych wyko­ny­wa­nych przez róż­nych spe­cja­li­stów, sta­no­wią­cych pod­sta­wę do roz­po­zna­nia cho­ro­by, pod­ję­cia decy­zji o zabie­gu ope­ra­cyj­nym, jak i o jego zakre­sie. Pod poję­ciem „błę­du w sztu­ce lekar­skiej” nale­ży rozu­mieć zatem nie tyl­ko błąd tera­peu­tycz­ny (błąd w lecze­niu, w tym błąd ope­ra­cyj­ny), ale rów­nież błąd dia­gno­stycz­ny (błąd roz­po­zna­nia). W razie koniecz­no­ści poprze­dze­nia zabie­gu ope­ra­cyj­ne­go spe­cja­li­stycz­ny­mi bada­nia­mi błęd­na dia­gno­za scho­rze­nia może prze­cież pro­wa­dzić do błęd­nej decy­zji o zabie­gu ope­ra­cyj­nym lub o zakre­sie takie­go zabie­gu.

Nale­ży pod­kre­ślić, iż ryzy­ko, jakie bie­rze na sie­bie pacjent, wyra­ża­jąc zgo­dę na zabieg ope­ra­cyj­ny, obej­mu­je tyl­ko zwy­kłe powi­kła­nia poope­ra­cyj­ne. Nie moż­na zatem uznać, że taka zgo­da obej­mu­je rów­nież kom­pli­ka­cje powsta­łe wsku­tek błę­du leka­rza. W dodat­ku nie­pu­blicz­ny zakład opie­ki zdro­wot­nej może pono­sić soli­dar­ną odpo­wie­dzial­ność za szko­dę wyrzą­dzo­ną z winy leka­rza pro­wa­dzą­ce­go indy­wi­du­al­ną prak­ty­kę lekar­ską, jeśli szko­da powsta­ła przy wyko­ny­wa­niu czyn­no­ści na pod­sta­wie łączą­cej leka­rza i zakład opie­ki zdro­wot­nej umo­wy o świad­cze­nie usług medycz­nych.

W dodat­ku nie­za­leż­nie od odpo­wie­dzial­no­ści delik­to­wej per­so­ne­lu medycz­ne­go w związ­ku z błę­dem w sztu­ce lekar­skiej, z odpo­wie­dzial­no­ścią delik­to­wą mamy do czy­nie­nia w przy­pad­ku zawi­nio­ne­go nie­na­le­ży­te­go świad­cze­nia opie­ki medycz­nej i pie­lę­gniar­skiej po prze­pro­wa­dzo­nym zabie­gu ope­ra­cyj­nym. Nie ule­ga wąt­pli­wo­ści, iż zawi­nio­ne dzia­ła­nie bądź zanie­cha­nie w powyż­szym zakre­sie może być czyn­ni­kiem pro­wa­dzą­cym do powsta­nia bądź też zwięk­sze­nia uszczerb­ku, cier­pień fizycz­nych i psy­chicz­nych poszko­do­wa­ne­go.

Nale­ży pod­kre­ślić, iż w razie uszko­dze­nia cia­ła lub wywo­ła­nia roz­stro­ju zdro­wia napra­wie­nie szko­dy obej­mu­je wszel­kie wyni­kłe z tego powo­du kosz­ty. W dodat­ku poszko­do­wa­ny może żądać od zobo­wią­za­ne­go do napra­wie­nia szko­dy, aby ten wyło­żył z góry środ­ki pie­nięż­ne na pokry­cie kosz­tów lecze­nia, a w przy­pad­ku gdy poszko­do­wa­ny stał się inwa­li­dą, rów­nież na pokry­cie kosz­tów przy­go­to­wa­nia do inne­go zawo­du.

Zadośćuczynienie a odszkodowanie za błąd medyczny

Docho­dzi­my w imie­niu poszko­do­wa­ne­go zadość­uczy­nie­nia pie­nięż­ne­go za dozna­ną krzyw­dę wsku­tek zda­rze­nia medycz­ne­go powo­du­ją­ce­go uszczer­bek na zdro­wiu. Nale­ży pod­kre­ślić, iż krzyw­dą są zarów­no cier­pie­nia psy­chicz­ne zwią­za­ne z cier­pie­nia­mi fizycz­ny­mi lub następ­stwa­mi uszczerb­ku na zdro­wiu np. w posta­ci wyłą­cze­nia z nor­mal­ne­go życia, jak rów­nież cier­pie­nia fizycz­ne, np. ból. W dodat­ku przy okre­śla­niu wyso­ko­ści zadość­uczy­nie­nia nale­ży brać pod uwa­gę wszyst­kie oko­licz­no­ści mają­ce wpływ na roz­miar dozna­nej krzyw­dy, m.in. wiek poszko­do­wa­ne­go, czas trwa­nia cier­pień, posta­wę oso­by odpo­wie­dzial­nej za szko­dę, jak rów­nież oko­licz­ność pole­ga­ją­cą na nie­pod­ję­ciu przez szpi­tal żad­nych sta­rań o zła­go­dze­nie następstw szko­dy zawi­nio­nej przez leka­rzy.

Nale­ży pod­kre­ślić, iż w świe­tle orzecz­nic­twa Sądu Naj­wyż­sze­go przyj­mo­wa­nie niskiej kwo­ty zadość­uczy­nie­nia w przy­pad­ku cięż­kie­go uszko­dze­nia cia­ła pro­wa­dzi do nie­po­żą­da­nej depre­cja­cji tego dobra. W dodat­ku udzie­le­nie pacjen­to­wi wsku­tek popeł­nio­nych błę­dów dia­gno­stycz­nych sprzecz­nych infor­ma­cji o sta­nie jego zdro­wia i podej­mo­wa­nie wza­jem­nie wyklu­cza­ją­cych się metod lecz­ni­czych mogą być uzna­ne za wywo­ła­nie roz­stro­ju zdro­wia i sta­no­wić pod­sta­wę do przy­zna­nia zadość­uczy­nie­nia.

W przy­pad­ku uzna­nia na piśmie rosz­cze­nia przez spraw­cę szko­dy, jak rów­nież w razie wyto­cze­nia powódz­twa prze­ciw­ko spraw­cy szko­dy za życia poszko­do­wa­ne­go Kan­ce­la­ria Praw­na Rad­kie­wicz Adwo­ka­ci i Rad­co­wie Praw­ni docho­dzi zadość­uczy­nie­nia pie­nięż­ne­go tak­że w imie­niu spad­ko­bier­ców poszko­do­wa­ne­go.

Odszkodowanie za błąd lekarski — śmierć poszkodowanego

Docho­dzi­my od spraw­cy szko­dy zwro­tu kosz­tów lecze­nia i pogrze­bu temu, kto je poniósł w sytu­acji, w któ­rej z powo­du wywo­ła­nia uszczerb­ku na zdro­wiu nastą­pi­ła śmierć poszko­do­wa­ne­go. Wyka­za­nie związ­ku przy­czy­no­we­go mię­dzy wywo­ła­niem uszczerb­ku na zdro­wiu a śmier­cią poszko­do­wa­ne­go jest zatem nie­zbęd­ne do uzy­ska­nia odszko­do­wa­nia. Z kolei bez zna­cze­nia dla uzy­ska­nia odszko­do­wa­nia jest okres, jaki upły­nął od zda­rze­nia do śmier­ci poszko­do­wa­ne­go. Nale­ży pod­kre­ślić, iż wypła­co­ne­go zasił­ku pogrze­bo­we­go nie odli­cza się od rekom­pen­sa­ty pie­nięż­nej z tytu­łu zwro­tu ponie­sio­nych kosz­tów pogrze­bu.

W imie­niu osób, wzglę­dem któ­rych cią­żył na zmar­łym usta­wo­wy obo­wią­zek ali­men­ta­cyj­ny Kan­ce­la­ria Praw­na Rad­kie­wicz Adwo­ka­ci i Rad­co­wie Praw­ni docho­dzi ren­ty od osób zobo­wią­za­nych do napra­wie­nia szko­dy. Przy obli­cza­niu ren­ty bie­rze się pod uwa­gę moż­li­wo­ści zarob­ko­we oraz mająt­ko­we zmar­łe­go przez czas praw­do­po­dob­ne­go trwa­nia obo­wiąz­ku ali­men­ta­cyj­ne­go, jak rów­nież potrze­by same­go poszko­do­wa­ne­go. Dla przy­zna­nia ren­ty nie ma zna­cze­nia ani to, czy obo­wią­zek ali­men­ta­cyj­ny był stwier­dzo­ny pra­wo­moc­nym wyro­kiem, ani to czy zmar­ły rze­czy­wi­ście wyko­ny­wał obo­wiąz­ki wobec osób, wzglę­dem któ­rych cią­żył na zmar­łym usta­wo­wy obo­wią­zek ali­men­ta­cyj­ny.

Uzy­sku­je­my rów­nież ren­tę w imie­niu innych osób bli­skich (krew­nych, powi­no­wa­tych, wycho­wań­ców oraz kon­ku­bi­ny), któ­rym zmar­ły sta­le i dobro­wol­nie dostar­czał środ­ków utrzy­ma­nia. Nale­ży pod­kre­ślić, iż ren­ta jest przy­zna­wa­na oso­bom bli­skim, jeże­li wyma­ga­ją tego zasa­dy współ­ży­cia spo­łecz­ne­go.

Docho­dzi­my w imie­niu naj­bliż­szych człon­ków rodzi­ny zmar­łe­go poszko­do­wa­ne­go odszko­do­wa­nia w przy­pad­ku, gdy z powo­du śmier­ci poszko­do­wa­ne­go nastą­pi­ło znacz­ne pogor­sze­nie ich sytu­acji życio­wej pole­ga­ją­ce m.in. na przy­spie­sze­niu cho­ro­by lub osła­bie­niu ener­gii życio­wej oraz uczu­ciu osa­mot­nie­nia i pro­ble­mach życio­wych dziec­ka pozba­wio­ne­go opie­ki mat­ki.

Ponad­to uzy­sku­je­my zadość­uczy­nie­nia pie­nięż­ne­go za dozna­ną krzyw­dę dla naj­bliż­szych człon­ków rodzi­ny zmar­łe­go. Przy­zna­nie zadość­uczy­nie­nia ma na celu skom­pen­so­wa­nie dozna­nej krzyw­dy poprzez pomoc pokrzyw­dzo­ne­mu w dosto­so­wa­niu się do zmie­nio­nej sytu­acji życio­wej i zła­go­dze­nie cier­pie­nia psy­chicz­ne­go powsta­łe­go z powo­du śmier­ci oso­by naj­bliż­szej. Do uzy­ska­nia zadość­uczy­nie­nia nie jest zatem koniecz­ne ponie­sie­nie szko­dy mająt­ko­wej i pogor­sze­nie sytu­acji mate­rial­nej oso­by upraw­nio­nej.

Renta za błąd medyczny

Odpo­wied­niej ren­ty może żądać poszko­do­wa­ny od zobo­wią­za­ne­go do napra­wie­nia szko­dy w przy­pad­ku zwięk­sze­nia się potrzeb poszko­do­wa­ne­go lub zmniej­sze­nia się jego wido­ków powo­dze­nia na przy­szłość, jak rów­nież w razie cał­ko­wi­tej lub czę­ścio­wej utra­ty przez poszko­do­wa­ne­go zdol­no­ści do pra­cy zarob­ko­wej. Aby otrzy­mać ren­tę poszko­do­wa­ny nie ma obo­wiąz­ku udo­wad­niać, że rze­czy­wi­ście zaspo­ka­ja swo­je potrze­by i pono­si zwią­za­ne z tym kosz­ty. W dodat­ku pozo­sta­wa­nie przez poszko­do­wa­ne­go na utrzy­ma­niu rodzi­ny tak­że nie pozba­wia poszko­do­wa­ne­go pra­wa do ren­ty. Mało tego sąd może przy­znać poszko­do­wa­ne­mu ren­tę tym­cza­so­wą, jeże­li w chwi­li orze­ka­nia szko­dy nie moż­na pre­cy­zyj­nie okre­ślić.

Jednorazowe odszkodowanie za błąd medyczny zamiast renty

Sąd może z waż­nych powo­dów na żąda­nie poszko­do­wa­ne­go przy­znać mu odszko­do­wa­nie jed­no­ra­zo­we zamiast ren­ty lub jej czę­ści, m.in. wów­czas, gdy przy­zna­nie jed­no­ra­zo­wej rekom­pen­sa­ty pie­nięż­nej uła­twi poszko­do­wa­ne­mu, któ­ry stał się inwa­li­dą, wyko­ny­wa­nie nowe­go zawo­du. Jed­no­ra­zo­wa rekom­pen­sa­ta pie­nięż­na może być przy­zna­na zamiast ren­ty rów­nież wte­dy, gdy z oko­licz­no­ści wyni­ka, iż przy­szłe raty nie będą mogły być egze­kwo­wa­ne, np. w razie wyjaz­du na sta­łe za gra­ni­cę dłuż­ni­ka, któ­ry nie pozo­sta­wi w kra­ju żad­ne­go mająt­ku. Przy usta­la­niu jed­no­ra­zo­wej rekom­pen­sa­ty pie­nięż­nej bie­rze się pod uwa­gę wszyst­kie oko­licz­no­ści, m.in. takie jak wyso­kość oraz czas trwa­nia ren­ty, wiek oraz praw­do­po­do­bień­stwo dłu­go­ści życia oso­by upraw­nio­nej. Nale­ży pod­nieść, iż zamia­na ren­ty na jed­no­ra­zo­we odszko­do­wa­nie może zostać doko­na­na przez sąd mimo bra­ku zgod­nej woli stron.

Odszkodowanie za błąd medyczny — przedawnienie

Nale­ży pod­kre­ślić, iż co do zasa­dy po upły­wie trzy­let­nie­go ter­mi­nu przedaw­nie­nia spraw­ca szko­dy może uchy­lić się od jej napra­wie­nia. Okres przedaw­nie­nia liczy się zaś od dnia, w któ­rym poszko­do­wa­ny dowie­dział się zarów­no o szko­dzie, jak rów­nież o oso­bie obo­wią­za­nej do jej napra­wie­nia.

Podsumowanie — odszkodowanie za błąd medyczny

Kan­ce­la­ria Praw­na Rad­kie­wicz Adwo­ka­ci i Rad­co­wie Praw­ni uzy­sku­je odszko­do­wa­nie za błąd medycz­ny dzię­ki rze­tel­no­ści i zaan­ga­żo­wa­niu praw­ni­ków wcho­dzą­cych w skład zespo­łu Kan­ce­la­rii. Docho­dzi­my odszko­do­wań obej­mu­ją­cych m.in. kosz­ty przy­go­to­wa­nia do inne­go zawo­du oraz zadość­uczy­nie­nie za dozna­ną krzyw­dę. Zachę­ca­my do sko­rzy­sta­nia z usług naszej Kan­ce­la­rii w zakre­sie docho­dze­nia odszko­do­wań (odszko­do­wa­nie za błąd medycz­ny).

Odszkodowania — podsumowanie

Kan­ce­la­ria Praw­na Rad­kie­wicz Adwo­ka­ci i Rad­co­wie Praw­ni docho­dzi takich odszko­do­wań jak: odszko­do­wa­nie za błąd medycz­ny, za wypa­dek w pra­cy (“wypa­dek w pra­cy odszko­do­wa­nie”), odszko­do­wa­nia za szko­dy rol­ni­cze, odszko­do­wa­nia komu­ni­ka­cyj­ne, odszko­do­wa­nia z tytu­łu nie­wy­ko­na­nia bądź nie­na­le­ży­te­go wyko­na­nia umo­wy oraz odszko­do­wa­nia od Skar­bu Pań­stwa. Na eta­pie postę­po­wań sądo­wych dąży­my do udo­wod­nie­nia wszyst­kich oko­licz­no­ści koniecz­nych do wypła­ty odszko­do­wań. War­sza­wa jest mia­stem, w któ­rym sie­dzi­by ma znacz­na część ubez­pie­czy­cie­li. Z powyż­szych wzglę­dów war­to jest sko­rzy­stać  z pro­fe­sjo­nal­nej pomo­cy Kan­ce­la­rii praw­nej dzia­ła­ją­cej aktyw­nie na tym obsza­rze.