Utrzymywanie kontaktów z dzieckiem jest zarówno prawem, jak również obowiązkiem zarówno rodziców, jak również rodzeństwa czy dziadków. Sposób utrzymywania kontaktów z małoletnimi jest ustalany na mocy porozumienia rodziców bądź określony w orzeczeniu sądowym. Nie zawsze jednak orzeczenie sądowe kończy spór istniejący pomiędzy rodzicami. Często rodzic bądź opiekun, u którego dziecko stale przebywa utrudnia kontakty z dzieckiem drugiemu rodzicowi (lub innym członkom rodziny). Poniżej wyjaśnimy co rodzic (dziadek, babcia, siostra) może zrobić, gdy kontakt z dzieckiem jest mu utrudniany.
Zakres kontaktów z dzieckiem
Prawo rodzinne przewiduje różne formy kontaktów z dzieckiem, które nie zawsze muszą mieć charakter osobistej styczności (np. odwiedziny, zabieranie dziecka poza miejsce jego zamieszkania). Kontakty mogą bowiem przybrać formę jedynie bezpośredniego porozumiewania się na odległość (np. listownie bądź za pomocą środków komunikacji elektronicznej – e‑mail, telefon, wideokonferencja).
Ustalenie kontaktów a utrudnianie kontaktów z dzieckiem
W przypadku nieistnienia porozumienia pomiędzy rodzicami co do sposobu kontaktów z dzieckiem drugiego z rodziców, dziadków oraz rodzeństwa, sąd opiekuńczy na wniosek zarówno drugiego rodzica, jak również pozostałych członków rodziny (np. dziadków, rodzeństwa, itp.) może ustalić częstotliwość oraz charakter takich kontaktów. Ustalenie kontaktów może zostać orzeczone również w wyroku rozwodowym bądź w wyroku stwierdzającym nieważność małżeństwa rodziców. Sąd kierując się dobrem dziecka nie jest związany wnioskiem stron, co oznacza, iż może on także ograniczyć kontakty a nawet zakazać jakichkolwiek kontaktów z dzieckiem.
Zmiana wcześniej ustalonych kontaktów
Każda ze stron (rodzice, opiekunowie, dziadkowie itp.) może wnieść do sądu opiekuńczego o zmianę wcześniej ustalonych kontaktów.
Egzekucja kontaktów z dzieckiem
Jak wskazano powyżej, nie zawsze kontakty orzeczone w wyroku sądowym bądź porozumieniu są przez strony egzekwowane. Dlatego też ustawodawca przewidział sankcje cywilne za niewykonywanie obowiązków wynikających z wydanego orzeczenia sądowego, a w szczególności za utrudnianie kontaktów z dzieckiem.
Egzekucja kontaktów z dzieckiem to proces dwuetapowy. Pierwszym etapem jest wydanie przez sąd opiekuńczy postanowienia, w którego treści znajdzie się zagrożenie zapłaty na rzecz wnioskodawcy, tj. osoby uprawnionej do kontaktu z dzieckiem (np. drugi z rodziców, dziadkowie) oznaczonej sumy pieniężnej. W drugim etapie, w przypadku dalszego niewywiązywania się z ww. obowiązku, sąd może nakazać zapłatę wskazanej w zdaniu poprzednim sumy pieniężnej na rzecz wnioskodawcy.
Obydwa postanowienia sądu opiekuńczego mogą zostać zaskarżone przez strony postępowania. Po upływie terminu na złożenie zażalenia bądź w przypadku podtrzymania decyzji przez sąd drugiej instancji postanowienia te stają się prawomocne, jednocześnie stanowiąc tytuł wykonawczy uprawniający do wszczęcia postępowania egzekucyjnego. Nie wymagają one zatem odrębnego wniosku o nadanie klauzuli wykonalności.
Nadto, w przypadku, gdy w ogóle nie dochodzi do kontaktów z dzieckiem z winy osoby, u której dziecko to przebywa, wnioskodawca może żądać zwrotu wydatków przez niego poniesionych a mających na celu skontaktowanie się z dzieckiem.
Należy podkreślić, iż w postępowaniu mającym na celu egzekucję orzeczonych kontaktów z dzieckiem zawsze musi działać osoba wnioskująca. Sąd opiekuńczy nie może bowiem działać z urzędu.
Sankcja karna za utrudnianie kontaktów z dzieckiem
Warto wskazać, iż trwają obecnie prace w Sejmie nad zmianą Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oraz Kodeksu karnego. Jest wysoce prawdopodobne, że już wkrótce utrudnianie kontaktów z dzieckiem będzie przestępstwem, co powinno ułatwić egzekwowanie kontaktów z dzieckiem osobom, którym utrudnia się takich kontaktów.
Zgodnie z projektowanym przepisem każda osoba, która jest obowiązana do wykonania orzeczenia sądowego bądź ugody w przedmiocie kontaktów z dzieckiem bądź opieki naprzemiennej, która nadal uchyla się od jej wykonania pomimo uprzedniego nakazania jej zapłaty sumy pieniężnej będzie mogła zostać ukarana przez sąd karą grzywny bądź karą ograniczenia wolności.
Kara grzywny wymierzana jest w stawkach dziennych. Sąd ustala ilość stawek (od 10 do 540) oraz ich wysokość (od 10 zł do 2.000 zł). Do ustalenia wysokości stawek dziennych grzywny sąd karny bierze pod uwagę sytuację majątkową skazanego, jego stosunki osobiste oraz rodzinne, jak również możliwości zarobkowe.
Kara ograniczenia wolności trwa od 1 miesiąca do 2 lat. Może ona polegać na obowiązku wykonywania pracy na cele społeczne (nieodpłatnej oraz kontrolowanej) bądź na potrąceniu wynagrodzenia za pracę (od 10 % do 25 %) na cel społeczny. W czasie odbywania kary ograniczenia wolności skazany nie może zmienić miejsca swego pobytu bez uprzedniej zgody sądu oraz ma obowiązek składania wyjaśnień z przebiegu kary.
Przestępstwo to ma być przestępstwem wnioskowym, co oznacza, iż ścigane będzie dopiero po uprzednim złożeniu wniosku o ściganie przez osobę uprawnioną. Sprawca przestępstwa będzie mógł uchylić się od poniesienia kary jeśli w terminie 30 dni od dnia jego pierwszego przesłuchania w charakterze podejrzanego wykona orzeczenie bądź ugodę w przedmiocie kontaktów.
Podsumowanie
Już wkrótce osoby, którym utrudnia się kontakty z dzieckiem będą uprawnione do dochodzenia swych praw zarówno w postępowaniu cywilnym, jak również w karnym. Projektowana zmiana kodeksu karnego poprzedzona została analizami, z których jednoznacznie wynika, iż nadal istnieją osoby, które pomimo nałożenia na nie obowiązku zapłaty sumy pieniężnej, nie realizują obowiązku wynikającego z orzeczenia sądowego w zakresie ustalenia kontaktów. Dodatkowe instrumenty represji karnej mają w swym założeniu wpłynąć na zmianę postępowań takich osób. W przypadku utrudniania Państwu kontaktów z dzieckiem zapraszamy do kontaktu z Kancelarią Prawną Radkiewicz Adwokaci i Radcowie Prawni, która w ramach usługi — Adwokat rodzinny — zapewni Państwu profesjonalne wsparcie w egzekwowaniu kontaktów z dzieckiem.
Powrót do podstrony — Adwokat rodzinny