Spis treści
- 1 Szybka pomoc frankowiczom
- 2 Frankowicze — wyroki
- 2.1 Frankowicze — wyroki sądów powszechnych
- 2.2 Frankowicze — wyroki Sądu Najwyższego
- 2.3 Wyroki Trybunału w sprawie frankowiczów
- 2.4 Wyrok TSUE w sprawie polskich frankowiczów
- 2.5 Wyrok TSUE a postanowienia umowy kredytowej
- 2.6 Pytania prejudycjalne do TSUE w sprawie frankowiczów
- 2.7 Opinia Rzecznika Generalnego w sprawie frankowiczów
- 2.8 Treść wyroku TSUE w sprawie frankowiczów
- 2.9 Orzeczenie polskiego sądu w sprawie Dziubak
- 2.10 Frankowicze — wyroki a stanowisko UOKiK
- 2.11 Podsumowanie — frankowicze wyroki
- 3 Kredyt we frankach — pozew
- 4 Podsumowanie — pomoc frankowiczom
Prowadzona przez nas Kancelaria Prawna Radkiewicz Adwokaci i Radowie Prawni dochodzi w imieniu swoich klientów m.in. z Warszawy i Łodzi zwrotu świadczenia nienależnego od banków stosujących klauzule niedozwolone oraz występuje do sądów o unieważnienie kredytu we frankach. Zatrudniamy wykwalifikowanych radców prawnych, którzy specjalizują się w sprawach frankowych. Nasza Kancelaria odnosi w sporach z bankami sukcesy. Tytułem przykładu w sprawach prowadzonych przez naszą Kancelarię Sąd Okręgowy w Warszawie unieważnił umowę kredytu m.in. w sprawach przeciwko mBankowi S.A. o sygn. akt I C 1368/18 oraz o sygn. akt II C 806/17 oraz w sprawie przeciwko Santander Bank S.A. o sygn. akt XXV C 2395/18.
Szybka pomoc frankowiczom
W ramach świadczonej przez naszą Kancelarię pomocy dla frankowiczów oceniamy zapisy umowy kredytu celem sprawdzenia, czy mogą one zostać uznane za nieważne w całości. Kancelaria Prawna Radkiewicz Adwokaci i Radcowie Prawni posiada duże doświadczenie w prowadzeniu spraw tzw. frankowiczów przeciwko bankom. Sposób ukształtowania zapisów znacznej części umów kredytowych indeksowanych do walut obcych oraz denominowanych w walutach obcych (najczęściej w CHF) prowadzi do wniosku, iż umowy te nie zawierały minimalnego zakresu elementów koniecznych do uznania, iż doszło do zawarcia ważnej umowy dotyczącej zaciągnięcia zobowiązania we frankach szwajcarskich, a co za tym idzie, kredytobiorcy mogą żądać unieważnienia kredytu we frankach właśnie na tej podstawie. Kancelaria Prawna Radkiewicz Adwokaci i Radcowie Prawni świadczy usługę „Pomoc dla frankowiczów” w sposób kompleksowy. Na życzenie każdej osoby zainteresowanej unieważnieniem bądź odfrankowieniem umowy kredytu podejmujemy się analizy umowy kredytu pod kątem występujących w niej klauzul abuzywnych.
Nasz radca prawny zachęca klientów do podejmowania działań najdalej idących, a jednocześnie najbardziej dla nich korzystnych, mających na celu unieważnienie umowy kredytu, jeżeli po analizie kontraktu klienta dojdziemy do wniosku, iż unieważnienie umowy kredytu jest zasadne. Sądem właściwym do rozpoznawania spraw przeciwko bankom zainicjowanych przez osoby, które wzięły kredyty we frankach, jest sąd okręgowy, gdy wartość przedmiotu sporu przewyższa kwotę siedemdziesięciu pięciu tysięcy złotych.
Kredyt frankowy Kancelaria — Warszawa
Warszawa to kolejne miasto, w którym w przeszłości wiele nieruchomości zostało zakupionych z kredytów hipotecznych udzielonych we frankach szwajcarskich. Jeżeli interesuje Państwa rzetelna pomoc frankowiczom, eksperci z Kancelarii Prawnej Radkiewicz Adwokaci i Radcowie Prawni są do Państwa dyspozycji, także w dziedzinie analizowania zapisów umowy kredytowej. Wieloletnia praktyka pozwala nam przygotowywać szczegółowo opracowane strategie procesowe, dzięki czemu możemy zaoferować frankowiczom profesjonalną pomoc w odzyskaniu pieniędzy lub unieważnieniu umowy kredytu.
Nasza kancelaria mieszcząca się pod adresem: ul. Wierzbowa 9/11, Warszawa (tel. 22 489 52 65; infolinia: 801 50 10 50) świadczy usługi prawne na rzecz klientów, których miejscem zamieszkania jest Warszawa lub okolice. Pomagamy osobom, które wzięły kredyt we frankach i mają problem z jego spłatą.
Kredyty frankowe Kancelaria — Łódź
Łódź jest miastem, w którym wielu klientów banków sfinansowało zakup nieruchomości, zaciągając w tym celu popularne w latach 2004–2008 zobowiązania hipoteczne we frankach szwajcarskich. Dziś dla wielu z tych osób kredyt frankowy stanowi duże obciążenie finansowe. Kancelaria Prawna Radkiewicz Adwokaci i Radcowie Prawni w Łodzi oferuje prawną pomoc frankowiczom z tego miasta. Nasza oferta jest kompleksowa – po zapoznaniu się z dokumentacją dotyczącą zaciągniętych kredytów frankowych, przedstawiamy najkorzystniejsze rozwiązania dotyczące prowadzenia sporu z bankiem. Zależy nam na tym, aby spłata rat zobowiązania frankowego zakończyła się możliwie jak najszybciej. Dzięki doświadczeniu, praktyce oraz ciągłemu monitorowaniu przepisów i wyroków sądów odnoszących się do kredytów we frankach szwajcarskich, świadczymy realną pomoc frankowiczom – mieszkańcom województwa łódzkiego.
Kancelaria Prawna Radkiewicz Adwokaci i Radcowie Prawni mieści się pod adresem: ul. Wólczańska 125, 90–521 Łódź (infolinia: 801 50 10 50). Oferujemy kompleksową pomoc frankowiczom. Prowadzone przez nas kancelarie frankowe w Warszawie i Łodzi cechuje indywidualne podejście do sprawy. Pośredniczymy w rozmowach z bankiem zarówno na etapie przedsądowym, jak i w toku przewodu sądowego.
Profesjonalna pomoc dla frankowiczów
Umowy kredytu indeksowanego do CHF przewidywały, iż każdorazowo wypłacana kwota w złotych polskich, miała być przeliczana na walutę, do której indeksowany jest kredyt według kursu kupna waluty kredytu podanego w tabeli banku, obowiązującego w dniu uruchomienia kredytu. Taki mechanizm jest sprzeczny z zasadą określoną w art. 69 ust. 2 Prawa bankowego, wskazującą, iż umowa kredytu bankowego powinna określać kwotę udzielanego kredytu. Kwota kredytu frankowego nie była bowiem w tego rodzaju umowach określona. Dlatego też szczegółowo analizujemy zapisy każdej umowy kredytowej pod kątem ich zgodności z prawem.
Obecnie coraz więcej osób posiadających kredyty pseudowalutowe decyduje się na całkowite unieważnienie umowy kredytu przez siebie zawartej. Jest to w naszej ocenie prawidłowym postępowaniem, gdyż w przypadku zawarcia tego typu umów, gdzie stosowane były mechanizmy wyżej opisane klienci banków mogą wnosić o ich unieważnienie w całości. Notabene sprawy o unieważnienie umowy kredytu są coraz częściej przez frankowiczów wygrywane. Osoby te z naszą pomocą mogą starać się również o odfrankowienie kredytu, czyli zmianę waluty kredytu z waluty obcej na polską z jednoczesnym zachowaniem stopy oprocentowania kredytu dla CHF. Nasza kancelaria adwokacka wspiera swoich klientów w wytaczaniu właśnie takich powództw sądowych. Z nami masz szansę uzyskać korzystny dla Ciebie wyrok.
Od kilku lat obserwujemy wysoki kurs franka, który w 2015 roku osiągnął jedną z najwyższych wartości w historii. Pomimo jego niewielkiego spadku po tym dniu, kurs CHF często oscyluje wokół 4 zł, co czyni zobowiązania w nim zaciągnięte o wiele droższymi, aniżeli miały być według zapewnień ze strony banku udzielającego kredytu frankowego. Na skutek wzrostu rat kapitałowo – odsetkowych duża część osób, która posiada pożyczki indeksowane do CHF i denominowane w CHF zaczęła interesować się zapisami swych umów, zaczynając rozumieć na czym polega mechanizm w nich zastosowany. Poniżej wyjaśnimy funkcjonowanie mechanizmu zawartego w umowach tzw. pseudowalutowych, który spowodował, że tysiące frankowiczów zdecydowało się na wytoczenie powództwa przeciwko bankom.
Unieważnienie kredytu we frankach
Zgodnie z art. 69 ust. 1 Prawa bankowego, przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Stosownie zaś do art. 69 ust. 2 Prawa bankowego, umowa kredytu bankowego powinna zostać zawarta na piśmie i określać m.in. kwotę i walutę kredytu oraz zasady i termin spłaty kredytu.
Umowy kredytu indeksowanego do CHF w przeważającej części zawierały mechanizm, na podstawie którego wypłacana kwota w złotych polskich przeliczana była na CHF (lub inną walutę indeksacji) według kursu kupna waluty. Kurs waluty określony miał zostać według tabeli banku, często z dnia wypłaty kredytu. Nie było jednak żadnych unormowań, które wskazywałyby w jaki sposób kurs z tabeli banku będzie wyliczony, wskutek czego powyższy mechanizm uznać należy za sprzeczny z zasadą określoną w art. 69 ust. 2 Prawa bankowego. Zgodnie z nią umowa kredytu musi wskazywać kwotę udzielanego kredytu, co w umowach indeksowanych do CHF nie miało miejsca. Dlatego też szczegółowo analizujemy cały proces zawarcia umowy kredytowej, w szczególności weryfikując czy postanowienia umowne są zgodne z prawem.
Sprzeczny z art. 69 ust. 2 Prawa bankowego jest również częsty mechanizm stosowany w umowach kredytu denominowanego w CHF. W umowach tych kwota kredytu określana była w CHF, zaś jej równowartość w PLN przekazywana była do dyspozycji kredytobiorców po jej przeliczeniu przy zastosowaniu kursu kupna CHF w dniu uruchomienia kredytu. W przypadku zawarcia tego typu umów, gdzie stosowane były mechanizmy wyżej opisane klienci banków powinni obecnie rozważyć wniesienie powództwa o unieważnienie umowy kredytu przez siebie zawartej (kredyt we frankach pozew).
Klauzule abuzywne w kredytach frankowych
Banki stosują w umowach z klientami klauzule, które są niedozwolone w świetle orzecznictwa Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (SOKiK). Tytułem przykładu SOKiK uznał następujące postanowienie umowne stosowane przez BRE Bank S.A. za klauzulę abuzywną: „Raty kapitałowo-odsetkowe oraz raty odsetkowe spłacane są w złotych po uprzednim ich przeliczeniu wg kursu sprzedaży CHFz tabeli kursowej BREBanku S.A. obowiązującego na dzień spłaty z godziny 14:50” (wyrok z dnia 27 grudnia 2010 r., sygn. akt XVII AmC 1531/09). Również w stosunku do Millenium Bank S.A. stosowane przez Bank postanowienie dotyczące rat kapitałowo – odsetkowych wpłacanych w PLNa następnie przeliczanych do waluty kredytu zostało uznane za niedozwolone. Analogiczne postanowienia były i są nadal stosowane przez pozostałe banki udzielające kredytów walutowych.
Obecnie orzecznictwo jest coraz bardziej jednolite, niż to miało miejsce jeszcze nie tak dawno temu. Sędziowie zauważają bowiem, iż banki poprzez wprowadzenie do stosowanych przez siebie wzorów umów indeksowanych do walut obcych bądź denominowanych w walucie obcej zagwarantowały sobie możliwość swobodnego określania wysokości rat kredytu. Dzieje się tak na skutek wprowadzenia spreadów, których wysokość w momencie zawierania umowy nie była klientom znana. Co więcej, wysokość kursu stosowanego przez banki odbiegały od kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski oraz do kursów rynkowych.
Warto wskazać, iż roszczenie o zwrot świadczenia nienależnego przedawnia się z upływem dziesięciu lat (w zakresie rat po dniu 9 lipca 2018 r. okres ten został skrócony do 6 lat). Dla uniknięcia wątpliwości powyższe roszczenie nie jest roszczeniem o świadczenie okresowe, którego termin przedawnienia wynosi trzy lata. Notabene zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 15 stycznia 2015 r. (sygn. akt II Ca 1695/14) „świadczenie polegające na zwrocie nienależytego świadczenia nie jest samo w sobie świadczeniem okresowym, ponieważ jest świadczeniem jednorazowym, którego obowiązek spełnienia powstaje z mocy ustawy w warunkach w niej określonych, nie przewiduje zaś ona w tym zakresie żadnego okresowego spełniania świadczeń, lecz jednorazowy zwrot nienależnie spełnionego świadczenia.”.
Ubezpieczenie niskiego wkładu własnego
Nagminną praktyką stosowaną przez banki było pobieranie od kredytobiorców, którzy kupując nieruchomość nie wnosili wkładu własnego w wymaganej przez bank wysokości, dodatkowej opłaty tytułem ubezpieczenia niskiego wkładu własnego. Powyższe kwoty pobierane przez banki zostały uznane jednak za niedozwolone, gdyż prowadzą do nieuzasadnionego przerzucenia przez banki na ich klientów kosztów zabezpieczenia się przed ryzykiem prowadzonej przez banki działalności gospodarczej.Mało tego bardzo często umowy kredytu nie zawierają żadnych wzorów czy przeliczników służących do wyliczenia opłaty należnej z tytułu ubezpieczenia niskiego wkładu. Co więcej, banki zastrzegają sobie uprawnienie do jednostronnego decydowania, czy wkład własny kredytobiorców jest zbyt niski w stosunku do udzielonego kredytu, co skutkowało koniecznością poniesienia ww. opłaty na podstawie kryteriów, których klient nie był w stanie zweryfikować. Takie postanowienia umowne rażąco naruszają interes kredytobiorców i są sprzeczne z dobrymi obyczajami, a w konsekwencji stanowią klauzulę niedozwoloną. Tego rodzaju postanowienia powodują, iż spełnienie świadczenia przez klientów banków jest całkowicie uzależnione od okoliczności zależnych tylko od woli banku. Notabene postanowienia takie są zawarte nie tylko w umowach kredytu indeksowanych do CHF i denominowanych w CHF, ale również w odniesieniu do kredytów złotowych.

Frankowicze — wyroki
Polskie sądy od kilku lat zalewa duża ilość pozwów wnoszonych przez kredytobiorców mających kredyty tzw. pseudowalutowe, tj. kredyty indeksowane do CHF oraz denominowane w CHF (kredyt we frankach pozew). Wśród wyroków wydawanych przez polskie sądy w 2020 r. coraz częściej dochodzi do unieważnienia umowy kredytu bądź do likwidacji zawartej w umowie kredytu klauzuli indeksacyjnej, czyli do tzw. odfrankowienia kredytu.
Notabene najnowsze orzeczenia Sądu Najwyższego są również dla frankowiczów korzystne. Decydujące znaczenie dla utworzenia się korzystnej linii orzeczniczej w sprawach frankowych miał jednak przede wszystkim wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w polskiej sprawie (sprawa Dziubak). Poniżej przedstawiamy aktualne tendencje w orzecznictwie, jakie można zaobserwować w sprawach dotyczących kredytów frankowych, tj. kredytów indeksowanych do CHF i denominowanych w CHF.
Frankowicze — wyroki sądów powszechnych
W wyrokach sądów powszechnych wydawanych na gruncie spraw tzw. pseudowalutowych można od pewnego czasu zauważyć tendencję do przyjmowania za słuszną argumentację kredytobiorców. Sądy coraz częściej spostrzegają bowiem abuzywność postanowień umów, w których dokonuje się przeliczania zadłużenia kredytobiorców według kursów walut obcych banku. Kwestią sporną pozostaje jednak ustalenie, jakie skutki mają klauzule niedozwolone dla dalszego istnienia umowy oraz możliwości jej wykonywania po wyeliminowaniu kwestionowanych postanowień.
Analizując wyroki wydawane chociażby przez sądy warszawskie (gdzie obecnie toczy się najwięcej spraw tzw. frankowiczów) można spostrzec istotne rozbieżności w stanowiskach przez nie prezentowanych (frankowicze wyroki).
Pierwszą grupą wyroków, jak wskazano na wstępie artykułu, są orzeczenia unieważniające umowy kredytowe w całości. Z taką sytuacją mieliśmy do czynienia np. w wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 15 lutego 2019 r. (sygn. akt XXV C 2577/18) czy w wyroku datowanym na ten sam dzień Sądu Rejonowego dla Warszawy – Śródmieścia (sygn. akt VI C 1623/18).
Drugą grupą wyroków są orzeczenia, w których sądy uznając abuzywność postanowień w zakresie indeksacji eliminują je z umów kredytowych, pozostawiając pozostałe ich zapisy w niezmienionym kształcie. Tak właśnie orzekł Sąd Okręgowy w Warszawie w wyroku z dnia 6 lutego 2019 r. (sygn. akt XXV C 2912/18). W takim przypadku bank jest obowiązany do zwrotu nadpłat, jakie kredytobiorcy uiścili na rzecz banku w efekcie stosowania indeksacji.
Frankowicze — wyroki Sądu Najwyższego
Analizując dotychczas wydane orzeczenia Sądu Najwyższego odnoszące się do tzw. kredytów frankowych należy spostrzec, iż w początkowym okresie ich wydawania nie były one dla kredytobiorców korzystne w pełnym zakresie. Tendencja ta uległa jednak zmianie, o czym świadczą wyroki wydane w 2019 r. Tytułem przykładu można wskazać na wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 kwietnia 2019 r. (sygn. akt III CSK 159/17), gdzie Sąd uznał za abuzywne zapisy umów kredytowych w zakresie indeksacji odwołujące się do kursów walut określonych w bankowej tabeli. Jednocześnie Sąd Najwyższy zakazał uzupełniania umowy po wyeliminowaniu z niej kwestionowanych postanowień oraz nie wykluczył możliwości unieważnienia umowy w całości.
Wyroki Trybunału w sprawie frankowiczów
Dotychczas wydane wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczyły przepisów obowiązujących w innych krajach niż Polska. Pomimo to, stanowią one istotną informację, w jaki sposób powinny być interpretowane przepisy Dyrektywy 93/13, która jest ważnym aktem prawnym w kontekście ustalania abuzywności wszelkich umów zawieranych z konsumentami, a w tym umów kredytowych. Stanowisko Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, odmiennie aniżeli polskie, jawi się jako jednolite.
Wyrok TSUE w sprawie polskich frankowiczów
Dnia 3 października Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) wydał pierwszy wyrok w polskiej sprawie związanej z kredytami pseudowalutowymi – tj. w sprawie Państwa Dziubak (sygn. akt C‑260/18), który był tak bardzo oczekiwany przez kredytobiorców. Powyższy wyrok (dalej: „wyrok TSUE frankowicze”) jest korzystny dla konsumentów, jednocześnie stanowiąc ważny oręż w walce z bankami. Poniżej przedstawimy argumentację, jaka była przedstawiona przez TSUE w przedmiotowym wyroku.
Wyrok TSUE a postanowienia umowy kredytowej
Wyrok TSUE frankowicze dotyczy umowy kredytu hipotecznego indeksowanego do CHF zawartej w dniu 14 listopada 2008 r. (dalej: „Umowa”, „Umowa kredytowa”). Zasady wypłaty i spłaty kredytu określone zostały w regulaminie, który stanowił część zawartej między stronami Umowy kredytowej. Zgodnie z ww. zasadami wypłata Kredytu miała nastąpić w złotych polskich, po kursie nie niższym niż kurs kupna waluty CHF obowiązującym w tabeli banku (§ 7 ust. 4 regulaminu). Spłata kredytu następować miała na podstawie automatycznego pobierania przez bank należności z rachunku bankowego należącego do kredytobiorców prowadzonego dla waluty PLN. Przeliczenia pobranych należności w PLN na CHF dokonywane były na podstawie kursu sprzedaży waluty obowiązującej w tabeli stosowanej w banku (§ 9 ust. 2 regulaminu).
Pytania prejudycjalne do TSUE w sprawie frankowiczów
Sprawa przed TSUE została zainicjowana przez Sąd Okręgowy w Warszawie, do którego wpłynął pozew kredytobiorców żądających w pierwszej kolejności stwierdzenia nieważności Umowy kredytowej przez nich zawartej (kredyt we frankach pozew). W toku postępowania sądowego Sąd Okręgowy w Warszawie uznał, że postanowienia Umowy kredytowej kwestionowane przez kredytobiorców nie wiążą ich, ze względu na nieuczciwy charakter klauzul odnoszących się do tabel kursowych stosowanych w banku. Jednocześnie zdaniem polskiego sądu usunięcie klauzul uznanych przez niego za niedozwolone uniemożliwi wykonanie umowy. W związku z tym Sąd Okręgowy w Warszawie skierował cztery pytania prejudycjalne do TSUE, które mają na celu ustalenie:
- Czy możliwym jest uzupełnienie Umowy w oparciu o kursy wynikające z zasad współżycia społecznego (np. o kurs rynkowy)?
- Na jaki moment należy oceniać skutki upadku nieważnej umowy kredytu?
- Czy postanowienia uznane za niedozwolone mogą pozostać w treści umowy, jeżeli w chwili wyrokowania byłoby to korzystne dla kredytobiorcy?
- Czy dalsze trwanie umowy może następować na podstawie innych jej postanowień, których abuzywność nie była kwestionowana, jeżeli po wyeliminowaniu postanowień niedozwolonych z umowy powstaje zobowiązanie, które nie było objęte pierwotnym zamiarem stron – pytanie to zmierza de facto do ustalenia, czy może istnieć umowa kredytu złotowego oprocentowanego według stopy Libor CHF?
Opinia Rzecznika Generalnego w sprawie frankowiczów
Dnia 14 maja 2019 r. poznaliśmy opinię Giovanniego Pitruzzelli – Rzecznika Generalnego TSUE mająca stanowić wskazówkę dla sędziów wydających wyrok TSUE frankowicze. Zdaniem Rzecznika sądy krajowe nie są uprawnione do modyfikacji umowy, po wyeliminowaniu z niej postanowień uznanych za niedozwolone. Oznacza to, iż zdaniem Rzecznika nieuprawnionym byłoby uzupełnianie umów kredytowych poprzez odwołanie do tzw. kursu rynkowego. Jedynymi okolicznościami, kiedy uzupełnienie umowy mogłoby nastąpić są sytuacje opisane szczegółowo w sprawie Kásler (wyrok TSUE z dnia 30 kwietnia 2014 r., sygn. akt C‑26/13), kiedy usunięcie nieuczciwego postanowienia umowy powodowałoby upadek umowy w całości stanowiąc jednocześnie negatywne konsekwencje dla konsumenta. Wyjątek opisywany w sprawie Kásler nie może zatem znaleźć zastosowania do bliżej nieokreślonego kursu rynkowego.
W dalszej kolejności Rzecznik generalny TSUE podkreślił, iż sąd krajowy przy rozpatrywaniu sprawy powinien kierować się interesem konsumenta ustalanym na dzień wyrokowania, nie zaś na dzień zawierania umowy. Rzecznik generalny wyraźnie jednak zaznaczył, iż sąd krajowy nie może uzupełnić umowy, jeżeli wolą konsumenta jest stwierdzenie jej nieważności w całości. W takich okolicznościach sąd nie jest bowiem uprawniony do badania skutków stwierdzenia nieważności Umowy kredytowej, jeżeli kredytobiorca w sposób świadomy żąda jej unieważnienia.
Rzecznik generalny TSUE w swej opinii w sposób jednoznaczny wskazał, że sąd krajowy nie może pozostawić w Umowie postanowienia uznanego za niedozwolone, nawet jeżeli w jego ocenie byłoby to korzystniejsze dla kredytobiorcy.
Treść wyroku TSUE w sprawie frankowiczów
Wyrok TSUE frankowicze wydany w dniu 3 października 2019 r. podzielił stanowisko zaprezentowane uprzednio przez Rzecznika. Według TSUE to wola kredytobiorcy jest najistotniejsza przy określaniu skutków stwierdzenia abuzywności jakiegokolwiek zapisu umowy, jeżeli więc wolą konsumenta jest stwierdzenie nieważności umowy to sąd nie może oceniać czy orzeczenie takie byłoby korzystne dla kredytobiorcy. Ocena skutków stwierdzenia nieważności umowy w efekcie wyeliminowania z niej zapisów niedozwolonych powinna być dokonywana na dzień zaistnienia sporu. Sąd krajowy nie jest jednocześnie uprawniony do uzupełniania zapisów umowy przepisami prawa krajowego mającymi charakter ogólny, np. poprzez odnoszenie się do bliżej nieokreślonych zasad słuszności czy zwyczaju. Nadto wyrok TSUE dotyczący frankowiczów nie wykluczył możliwości stwierdzenia nieważności umowy z powodu zmiany przedmiotu głównego umowy w efekcie wyeliminowania z niej zapisów niedozwolonych.
Wyrok TSUE jest w całości korzystny dla kredytobiorców. Stanowi on istotną interpretację przepisów prawa unijnego, które ma bezpośrednie zastosowanie również na terenie Polski. Polskie sądy są więc zobowiązane do stosowania prawa w zgodzie z prezentowaną przez TSUE linią orzeczniczą (jest to bowiem kolejny wyrok TSUE, którego przedmiotem były pytania związane z kredytami pseudowalutowymi). Nadal jednak jedyną drogą do uzyskania korzystnego dla kredytobiorców rozstrzygnięcia jest zainicjowanie sprawy sądowej, gdyż obecnie banki nadal nie są skłonne do ugodowego załatwienia sporów ze swymi klientami. W świetle wyroku TSUE osoby, które do tej pory nie podjęły decyzji o wytoczeniu powództwa przeciwko bankowi, nie powinny już dłużej zwlekać z podjęciem takiej decyzji, aby przedawnieniu nie ulegały kolejne raty kredytu uiszczone przez kredytobiorców.
Orzeczenie polskiego sądu w sprawie Dziubak
Dnia 3 stycznia 2020 r. polski sąd, który zadał pytanie prejudycjalne w sprawie Państwa Dziubak, wydał wyrok, w którym stwierdził nieważność umowy kredytowej przez nich zaciągniętej. Zdaniem sądu zawarte w umowie kredytu we frankach zapisy odnoszące się do indeksacji powodują, iż po uznaniu ich za klauzule niedozwolone umowa kredytowa nie może być wykonywana. Wobec dużego zainteresowania mediów oraz społeczeństwa sprawą Państwa Dziubak, opinie do sprawy wnieśli zarówno Rzecznik Praw Obywatelskich, jak również Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK) oraz prokurator. Wszystkie te organy zgodziły się ze stanowiskiem kredytobiorców. UOKIK podkreślił jednocześnie, iż wyrok TSUE odnosi swe skutki również do innych umów, które nie były nim objęte, ale w których także znalazły się klauzule niedozwolone. Co więcej zdaniem UOKiK w przypadku unieważnienia umowy kredytowej banki nie mają obecnie żadnych podstaw do żądania jakiegokolwiek wynagrodzenia od swych klientów za udostępnienie im kapitału.
Frankowicze — wyroki a stanowisko UOKiK
Na wniosek stron w wielu postępowaniach sądowych swój istotny podgląd przedstawiał także Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Stanowisko Urzędu jest jednoznaczne – klauzule indeksacyjne odnoszące się do tabeli kursowej banku są uznawane za postanowienia niedozwolone i powinny zostać wyeliminowane z umów kredytowych. Co więcej, UOKIK nie wyklucza możliwości całkowitego unieważniania umów indeksowanych do CHF oraz denominowanych w CHF, jeżeli interes konsumentów na tym nie ucierpi.
Podsumowanie — frankowicze wyroki
Pomimo braku jednolitości polskiego orzecznictwa w sprawach tzw. frankowiczów, obecnie przed polskimi sądami toczy się kilkadziesiąt tysięcy spraw z udziałem kredytobiorców. Dotychczas już wielokrotnie stanowisko w sprawach frankowiczów zajmował również Sąd Najwyższy. Tendencja, jaką obserwujemy od kilkunastu miesięcy napawa optymizmem, iż sprawy te będą rozpatrywane z korzyścią dla konsumentów. Pomimo, iż media skupiają się na sprawach frankowiczów, należy zauważyć, iż powództwa wytoczone przez kredytobiorców odnoszą się również do kredytów zaciągniętych w innych walutach, np. EUR czy USD. Jeżeli posiadają Państwo kredyt indeksowany do waluty obcej bądź denominowany w walucie obcej, a pragną Państwo wyeliminować niedozwolone postanowienia znajdujące się w zawartej przez Państwa umowie, zachęcamy do kontaktu z Kancelarią Prawną Radkiewicz Adwokaci i Radcowie Prawni, która prowadzi wiele spraw mających na celu m.in. unieważnienie umów tzw. frankowiczów.

Kredyt we frankach — pozew
W latach 2005 r. – 2009 r. kredyty frankowe, tj. indeksowane do CHF bądź denominowane w CHF cieszyły się dużą popularnością wśród kredytobiorców, którzy byli zapewniani przez pracowników i współpracowników banków o zaletach oferowanych kredytów. Z upływem czasu, gdy kurs franka zaczął rosnąć, aby osiągnąć swoje apogeum w 2015 r., kredytobiorcy dostrzegli jak niekorzystną umowę zawarli z bankiem. Obecnie kurs CHF oscyluje w okolicach 4 zł, co powoduje istotny wzrost kosztów obsługi kredytów we frankach. Co więcej, w efekcie skokowego wzrostu salda oraz rat kredytu, kredytobiorcy zaczęli interesować się mechanizmem, jaki został zastosowany w „pseudowalutowych” umowach kredytowych, uświadamiając sobie sposób jego działania. Okoliczności te były przyczyną kierowania przez nich roszczeń do sądów celem wyeliminowania z umów klauzul niedozwolonych. Poniżej przedstawimy w jaki sposób kredytobiorcy posiadający kredyt indeksowany do CHF lub denominowany w CHF mogą zainicjować postępowanie sądowe mające na celu zmniejszenie kosztów zaciągniętych przez nich kredytów.
Pomoc frankowiczom w napisaniu pozwu
Z roku na rok coraz więcej osób spłacających kredyty we frankach szwajcarskich pozywa banki i dochodzi swoich racji przed sądami. W wielu przypadkach to jedyne rozwiązanie. Mimo korzystnych dla frankowiczów wyroków wydawanych przez kolejne sądy powszechne i Sąd Najwyższy, banki wciąż nie wypracowały odpowiednich rozwiązań dla swoich Klientów. Ugody proponowane przez przedstawicieli banków często pozostawiają wiele do życzenia i nie można ich uznać za realną pomoc frankowiczom. Przyjęcie przez osobę spłacającą kredyt we frankach szwajcarskich, warunków oferowanych przez bank, mogłoby pogorszyć jej sytuację. Wówczas wyjściem z trudnej sytuacji i sposobem na odzyskanie finansowej równowagi jest przygotowanie i złożenie pozwu do sądu.
W zależności od zapisów znajdujących się w umowie pozew dotyczący kredytu we frankach szwajcarskich może dotyczyć unieważnienia umowy kredytu lub odwalutowania umowy kredytu z zachowaniem LIBORU jako stopy oprocentowania kredytu. Przy sporządzaniu pozwu nie wystarczy jednak zadbać o kwestie formalne – wyżej wymienione oznaczenie stron czy podanie numeru umowy kredytowej. Znacznie ważniejsze są argumenty. To właśnie od argumentacji zależy, czy sąd przychyli się do stanowiska zaprezentowanego przez powoda. Kancelaria Prawna Radkiewicz Adwokaci i Radcowie Prawni oferuje pomoc dla frankowiczów w przygotowaniu profesjonalnego pozwu.
Obecnie dla wielu kredytobiorców kłopotem jest kredyt we frankach, pozew zaś jedyną realną szansą na poprawę sytuacji finansowej lub uchronienie się przed utratą zgromadzonego majątku, w tym mieszkania czy domu zakupionego ze środków pochodzących właśnie z kredytu. Samodzielne sporządzenie pozwu i zgromadzenie dokumentów, które będą załącznikami do niego, dla osób bez wykształcenia prawniczego jest dużym wyzwaniem. Posługiwanie się wzorami znalezionymi na portalach finansowych, nie jest najlepszym rozwiązaniem, ponieważ nawet drobne nieścisłości mogą przełożyć się na orzeczenie wydane przez sąd.
Zaangażowanie prawnika w stworzenie pozwu zwiększa szansę na uzyskanie korzystnego orzeczenia. Kancelaria Prawna Radkiewicz Adwokaci i Radcowie Prawni przygotowuje pozew dopiero po zapoznaniu się z całą dokumentacją. Dzięki profesjonalnemu podejściu do sprawy kredytobiorca jeszcze przed zainicjowaniem sprawy otrzymuje realną ocenę szansy w dochodzeniu roszczeń na drodze sądowej. Prawnik koncentruje się również na meritum sprawy, odkładając emocje na boku.
Kancelaria Prawna Radkiewicz Adwokaci i Radcowie Prawni ma doświadczenie w pomocy frankowiczom. Analizujemy dokumenty, wyliczamy wysokość nadpłaconych rat i indywidualnie opracowujemy strategię procesową dla każdego kredytobiorcy. Dla każdego klienta, który zaciągnął kredyt we frankach, sporządzamy pozew dopiero po dokładnej analizie jego sprawy. Nasza oferta jest elastyczna – możemy ograniczyć się jedynie do skonstruowania pozwu, możemy również reprezentować Klienta przed sądem. W każdym przypadku przygotowujemy plan, który pozwala zminimalizować ryzyko i jednocześnie zwiększyć szansę na uzyskanie orzeczenia korzystnego dla Klienta.
Kredyty frankowe — roszczenia przeciwko bankowi
Pozwy w sprawach frankowych opierają się na trzech podstawowych roszczeniach:
- zwrot spreadów;
- likwidacja indeksacji z umowy kredytu (dotyczy wyłącznie kredytów indeksowanych do CHF);
- unieważnienie umowy w całości.
Nadto, dodatkowym roszczeniem często występującym w takich sprawach jest także roszczenie o zwrot składki uiszczonej tytułem ubezpieczenia tzw. niskiego wkładu własnego. Niejednokrotnie roszczenie takie jest prowadzone także odrębnie jako odrębna sprawa sądowa.
Kredyt we frankach — jak napisać pozew?
W pozwie wszczynanym przeciwko bankom o unieważnienie kredytu we frankach bądź likwidację indeksacji należy wskazać dane stron (każdego z kredytobiorców, a w tym PESEL oraz adres), jak również oznaczyć bank podając jego pełną nazwę, numer KRS i adres siedziby, wskazać roszczenie (o czym szerzej powyżej), oznaczyć umowę kredytu oraz opisać wszelkie okoliczności związane z jej zawarciem.
Nadto, należy uzasadnić każde z roszczeń, co niejednokrotnie nastręcza dużo trudności osobom, które na co dzień nie zajmują się sprawami tzw. frankowiczów (także prawnikom nieprowadzącym dotychczas analogicznych postępowań).
Załączniki do pozwu przeciwko bankowi
Do pozwu należy załączyć dokumenty takie jak: umowa kredytu wraz z załącznikami do umowy, aneksy (jeżeli były zawierane) oraz wszelkie inne dokumenty, z których wynika wysokość roszczeń kredytobiorców. Pozew wraz z wszystkimi załącznikami powinien być złożony do Sądu w dwóch egzemplarzach.
Kredyt we frankach — pozew a właściwość sądu
Właściwość sądu, do którego powinien zostać skierowany pozew w sprawach frankowych należy rozpatrywać pod dwoma względami – pod względem właściwości miejscowej oraz rzeczowej.
W zakresie właściwości miejscowej obecnie przepisy umożliwiają skierowanie sprawy do:
- sądu właściwego według siedziby banku (centrali banku);
- sądu właściwego według oddziału banku, w którym umowa była zawierana;
- sądu właściwego wskazanego w umowie kredytu (sąd ten będzie wyłącznie właściwy, jeżeli z postanowień umowy nie będzie wynikało nic odmiennego);
- według miejsca zamieszkania kredytobiorcy.
Nadto, od 7 listopada 2019 r. możliwe będzie kierowanie spraw również według miejsca zamieszkania kredytobiorcy.
W zakresie właściwości rzeczowej zależeć ona będzie od wysokości dochodzonego roszczenia – jeżeli roszczenie przekraczać będzie 75.000 zł, to sądem właściwym będzie sąd okręgowy. Z kolei sąd rejonowy będzie właściwy, jeżeli wysokość dochodzonego roszczenia nie będzie przekraczać 75.000 zł.
Pomoc frankowiczom a koszty sprawy sądowej
Opłata od pozwu zależna jest od wartości przedmiotu sporu (tj. wysokości dochodzonego roszczenia). Jednakże w sprawach frankowych kredytobiorcy zapłacą w momencie wnoszenia pozwu do sądu maksymalnie opłatę w wysokości 1.000 zł, nawet jeśli żądają zasądzenia kwoty 1.000.000 zł.
Podsumowanie — pomoc frankowiczom
Przed polskimi sądami toczy się coraz więcej spraw inicjowanych przez kredytobiorców posiadających tzw. kredyty frankowe. Coraz większa liczba wygranych przez tzw. frankowiczów spraw zachęca kolejnych kredytobiorców do wnoszenia pozwów celem wyeliminowania abuzywnych postanowień ze swych umów kredytowych . Niemniej jednak, mając na uwadze charakter i stopień skomplikowania spraw frankowych, wskazane jest korzystanie przez frankowiczów z profesjonalnej pomocy prawnej udzielającej pomoc dla frankowiczów. Zachęcamy do kontaktu z naszą Kancelarią kredytobiorców, którzy rozważają wytoczenie powództwa przeciwko bankowi . Kancelaria Prawna Radkiewicz Adwokaci i Radcowie Prawni posiada bowiem wiedzę i doświadczenie w prowadzeniu spraw frankowych.
Artykuły dotyczące specjalizacji “Pomoc frankowiczom”:
Publikacje:
- https://www.rp.pl/Prawo/191019538-Czy-frankowicze-nadal-beda-walczyc-w-sadach-o-swoje-prawa.html
- https://www.infor.pl/prawo/w‑sadzie/postepowanie-sadowe/4703480,Frankowicze-a-banki-wyroki.html
- https://www.infor.pl/prawo/w‑sadzie/postepowanie-sadowe/4727868,Kredyty-frankowe-frankowicze-kontra-banki.html
Autor : Kamil Radkiewicz