Pomoc frankowiczom

Kan­ce­la­ria Praw­na Rad­kie­wicz Adwo­ka­ci i Rado­wie Praw­ni docho­dzi w imie­niu swo­ich klien­tów zwro­tu świad­cze­nia nie­na­leż­ne­go od ban­ków sto­su­ją­cych klau­zu­le nie­do­zwo­lo­ne (klau­zu­le abu­zyw­ne), w szcze­gól­no­ści w związ­ku ze swo­bod­nym usta­la­niem przez ban­ki wyso­ko­ści rat kre­dy­tu walo­ry­zo­wa­ne­go kur­sem fran­ka szwaj­car­skie­go (CHF) oraz wystę­pu­je do sądów o unie­waż­nie­nie umo­wy kre­dy­to­wej (pomoc fran­ko­wi­czom).

Unieważnienie umowy kredytu – pomoc frankowiczom

Spo­sób ukształ­to­wa­nia zapi­sów dużej czę­ści umów kre­dy­to­wych indek­so­wa­nych do walut obcych oraz deno­mi­no­wa­nych w walu­tach obcych (naj­czę­ściej w CHF) pro­wa­dzi do wnio­sku, iż umo­wy te nie zawie­ra­ły mini­mal­ne­go zakre­su ele­men­tów koniecz­nych do uzna­nia, iż doszło do zawar­cia waż­nej umo­wy kre­dy­tu ban­ko­we­go, a co za tym idzie kre­dy­to­bior­cy mogą żądać unie­waż­nie­nie umo­wy kre­dy­to­wej na tej wła­śnie pod­sta­wie.

Zgod­nie z art. 69 ust. 1 Pra­wa ban­ko­we­go, przez umo­wę kre­dy­tu bank zobo­wią­zu­je się oddać do dys­po­zy­cji kre­dy­to­bior­cy na czas ozna­czo­ny w umo­wie kwo­tę środ­ków pie­nięż­nych z prze­zna­cze­niem na usta­lo­ny cel, a kre­dy­to­bior­ca zobo­wią­zu­je się do korzy­sta­nia z niej na warun­kach okre­ślo­nych w umo­wie, zwro­tu kwo­ty wyko­rzy­sta­ne­go kre­dy­tu wraz z odset­ka­mi w ozna­czo­nych ter­mi­nach spła­ty oraz zapła­ty pro­wi­zji od udzie­lo­ne­go kre­dy­tu. Sto­sow­nie zaś do art. 69 ust. 2 Pra­wa ban­ko­we­go, umo­wa kre­dy­tu ban­ko­we­go powin­na zostać zawar­ta na piśmie i okre­ślać m.in. kwo­tę i walu­tę kre­dy­tu oraz zasa­dy i ter­min spła­ty kre­dy­tu.

Umo­wy kre­dy­tu indek­so­wa­ne­go do CHF prze­wi­dy­wa­ły, iż każ­do­ra­zo­wo wypła­ca­na kwo­ta w zło­tych pol­skich, mia­ła być prze­li­cza­na na walu­tę, do któ­rej indek­so­wa­ny jest kre­dyt według kur­su kup­na walu­ty Kre­dy­tu poda­ne­go w tabe­li ban­ku, obo­wią­zu­ją­ce­go w dniu uru­cho­mie­nia tran­szy kre­dy­tu. Taki mecha­nizm jest sprzecz­ny z zasa­dą okre­ślo­ną w art. 69 ust. 2 Pra­wa ban­ko­we­go, wska­zu­ją­cą, iż umo­wa kre­dy­tu ban­ko­we­go powin­na okre­ślać kwo­tę udzie­la­ne­go kre­dy­tu. Kwo­ta kre­dy­tu nie była bowiem w tego rodza­ju umo­wach okre­ślo­na.

Sprzecz­ny z art. 69 ust. 2 Pra­wa ban­ko­we­go jest rów­nież czę­sty mecha­nizm sto­so­wa­ny w umo­wach kre­dy­tu deno­mi­no­wa­ne­go w CHF. W umo­wach tych kwo­ta kre­dy­tu okre­śla­na była w CHF, zaś jej rów­no­war­tość w PLN prze­ka­zy­wa­na była do dys­po­zy­cji kre­dy­to­bior­ców po jej prze­li­cze­niu przy zasto­so­wa­niu kur­su kup­na CHF w dniu uru­cho­mie­nia środ­ków.

W przy­pad­ku zawar­cia tego typu umów, gdzie sto­so­wa­ne były mecha­ni­zmy powy­żej opi­sa­ne klien­ci ban­ków mogą obec­nie wno­sić o unie­waż­nie­nie umo­wy kre­dy­to­wej przez sie­bie zawar­tej. Kan­ce­la­ria Praw­na Rad­kie­wicz Adwo­ka­ci i Rad­co­wie Praw­ni wspie­ra swych klien­tów w wyta­cza­niu wła­śnie takich powództw sądo­wych (kre­dyt we fran­kach pozew).

Klauzule niedozwolone w umowach kredytu — pomoc frankowiczom

Ban­ki sto­su­ją w umo­wach z klien­ta­mi klau­zu­le, któ­re są nie­do­zwo­lo­ne w świe­tle orzecz­nic­twa Sądu Ochro­ny Kon­ku­ren­cji i Kon­su­men­tów (SOKiK). Tytu­łem przy­kła­du SOKiK uznał nastę­pu­ją­ce posta­no­wie­nie umow­ne sto­so­wa­ne przez BRE Bank S.A. za klau­zu­lę abu­zyw­ną: „Raty kapi­ta­ło­wo-odset­ko­we oraz raty odset­ko­we spła­ca­ne są w zło­tych po uprzed­nim ich prze­li­cze­niu wg kur­su sprze­da­ży CHF z tabe­li kur­so­wej BRE Ban­ku S.A. obo­wią­zu­ją­ce­go na dzień spła­ty z godzi­ny 14:50” (wyrok z dnia 27 grud­nia 2010 r., sygn. akt XVII AmC 1531/09). Rów­nież w sto­sun­ku do Mil­le­nium Bank S.A. sto­so­wa­ne przez Bank posta­no­wie­nie doty­czą­ce rat kapi­ta­ło­wo – odset­ko­wych wpła­ca­nych w PLN a następ­nie prze­li­cza­nych do walu­ty kre­dy­tu zosta­ło uzna­ne za nie­do­zwo­lo­ne. Ana­lo­gicz­ne do nich posta­no­wie­nia są sto­so­wa­ne tak­że przez pozo­sta­łe insty­tu­cje udzie­la­ją­ce kre­dy­tów walu­to­wych. Kan­ce­la­ria Praw­na Rad­kie­wicz Adwo­ka­ci i Rad­co­wie Praw­ni po ana­li­zie kon­kret­nej umo­wy usta­la, czy posta­no­wie­nia takie zosta­ły w niej zawar­te (pomoc fran­ko­wi­czom), aby klient mógł sam osta­tecz­nie zde­cy­do­wać czy docho­dzić swych praw przed sądem.

Coraz bogat­sze orzecz­nic­two pod­kre­śla, iż wpro­wa­dza­jąc do swych wzo­rów umów posta­no­wie­nia zbli­żo­ne do wyżej przy­wo­ła­ne­go, ban­ki zagwa­ran­to­wa­ły sobie pra­wo do dowol­ne­go okre­śla­nia wyso­ko­ści rat kre­dy­tu walo­ry­zo­wa­ne­go kur­sem CHF poprzez usta­la­nie w tabe­lach kur­so­wych war­to­ści spre­adu walu­to­we­go oraz kur­su sprze­da­ży fran­ka szwaj­car­skie­go. Tym samym wyso­kość kur­su fran­ka szwaj­car­skie­go okre­śla­ne­go przez bank nie pozo­sta­wa­ła w okre­ślo­nej rela­cji do kur­su śred­nie­go ogła­sza­ne­go przez Naro­do­wy Bank Pol­ski lub aktu­al­ne­go kur­su ukształ­to­wa­ne­go przez rynek walu­to­wy.

War­to rów­nież wska­zać, iż rosz­cze­nie o zwrot świad­cze­nia nie­na­leż­ne­go od ban­ków przedaw­nia się z upły­wem dzie­się­ciu lat. Dla unik­nię­cia wąt­pli­wo­ści powyż­sze rosz­cze­nie nie jest rosz­cze­niem o świad­cze­nie okre­so­we, któ­re­go ter­min przedaw­nie­nia wyno­si trzy lata. Nota­be­ne zgod­nie z wyro­kiem Sądu Okrę­go­we­go we Wro­cła­wiu z dnia 15 stycz­nia 2015 r. (sygn. akt II Ca 1695/14) „świad­cze­nie pole­ga­ją­ce na zwro­cie nie­na­le­ży­te­go świad­cze­nia nie jest samo w sobie świad­cze­niem okre­so­wym, ponie­waż jest świad­cze­niem jed­no­ra­zo­wym, któ­re­go obo­wią­zek speł­nie­nia powsta­je z mocy usta­wy w warun­kach w niej okre­ślo­nych, nie prze­wi­du­je zaś ona w tym zakre­sie żad­ne­go okre­so­we­go speł­nia­nia świad­czeń, lecz jed­no­ra­zo­wy zwrot nie­na­leż­nie speł­nio­ne­go świad­cze­nia.”.

Kan­ce­la­ria Praw­na Rad­kie­wicz Adwo­ka­ci i Rad­co­wie Praw­ni wyta­cza w imie­niu swych klien­tów powódz­twa o uzna­nie posta­no­wień ana­lo­gicz­nych do ww. za nie­do­zwo­lo­ne przy jed­no­cze­snym zwro­cie nad­płat ponie­sio­nych przez klien­tów wyni­ka­ją­cych z ich sto­so­wa­nia przez bank (pomoc  fran­ko­wi­czom).

Ubezpieczenie niskiego wkładu własnego – pomoc frankowiczom

Kan­ce­la­ria Praw­na Rad­kie­wicz Adwo­ka­ci i Rad­co­wie Praw­ni docho­dzi rów­nież zwro­tu kwot uisz­czo­nych ban­kom z tytu­łu ubez­pie­cze­nia niskie­go wkła­du wła­sne­go. Powyż­sze kwo­ty pobie­ra­ne przez ban­ki pro­wa­dzą bowiem do prze­rzu­ce­nia na klien­tów kosz­tów, gdyż to ban­ki, a nie ich klien­ci, powin­ny pono­sić kosz­ty zabez­pie­cze­nia się przed ryzy­kiem pro­wa­dzo­nej przez ban­ki dzia­łal­no­ści gospo­dar­czej.

Pomoc frankowiczom – kancelaria adwokacka

Kan­ce­la­ria Praw­na Rad­kie­wicz Adwo­ka­ci i Rad­co­wie Praw­ni udzie­la pomo­cy praw­nej oso­bom, któ­re zacią­gnę­ły kre­dy­ty indek­so­wa­ne do walut obcych i deno­mi­no­wa­ne w walu­tach obcych (tzw. kre­dyt we fran­kach pozew). W ramach świad­czo­nych przez nas usług ofe­ru­je­my repre­zen­to­wa­nie Pań­stwa w pro­ce­sach o unie­waż­nie­nie umów kre­dy­tu, wyeli­mi­no­wa­nie z nich indek­sa­cji przy jed­no­cze­snym pozo­sta­wie­niu opro­cen­to­wa­nia opar­te­go o Libor, zwrot spre­adów czy zwrot kosz­tów ubez­pie­cze­nia niskie­go wkła­du wła­sne­go (pomoc fran­ko­wi­czom).